V. Katecheza papieska o Słowie

2014-03-09

CZYTAJ!

(…) Kontemplacja oblicza Chrystusa winna czerpać inspirację z tego, co mówi o Nim Pismo Święte, które od pierwszej do ostatniej strony przeniknięte jest Jego tajemnicą, ukazywaną w niejasnym zarysie w Starym Testamencie, a w pełni objawioną w Nowym, co pozwala św. Hieronimowi orzec stanowczo, że «nieznajomość Pisma to nieznajomość samego Chrystusa». Zachowując więź z Pismem Świętym, otwieramy się na działanie Ducha (por. J 15, 26), z którego teksty biblijne biorą początek, a zarazem na świadectwo Apostołów (por. J 15, 27), którzy bezpośrednio zetknęli się z Chrystusem, Słowem życia, widzieli Go na własne oczy, słyszeli własnymi uszami, dotykali rękoma (por. 1 J 1, 1).

Za pośrednictwem Apostołów dotarła do nas ich wizja wiary potwierdzona przez konkretne świadectwo historyczne: świadectwo prawdziwe, które Ewangelie -- choć poddane zostały złożonemu procesowi redakcyjnemu i choć miały służyć przede wszystkim katechezie -- przekazują nam w sposób w pełni wiarygodny.

(…)Nie ulega wątpliwości, że tego pierwszeństwa świętości i modlitwy nie można urzeczywistnić inaczej, jak tylko przez ciągłe powracanie do słuchania słowa Bożego. Od kiedy Sobór Watykański II podkreślił kluczową rolę słowa Bożego w życiu Kościoła, poczyniono z pewnością wielkie postępy w praktyce wytrwałego słuchania i wnikliwego odczytywania Pisma Świętego. Przyznano mu należne, zaszczytne miejsce w publicznej modlitwie Kościoła. Powszechnie odwołują się dziś do niego jednostki i wspólnoty. Również wielu świeckich oddaje się jego lekturze, korzystając z cennej pomocy opracowań teologicznych i biblijnych. Przede wszystkim zaś samo dzieło ewangelizacji i katechezy czerpie żywotne soki właśnie z tej więzi ze słowem Bożym. Należy ją umacniać i pogłębiać, drodzy Bracia i Siostry, także poprzez rozpowszechnianie księgi Pisma Świętego w rodzinach. Konieczne jest zwłaszcza, aby słuchanie słowa Bożego stawało się żywym spotkaniem, zgodnie z wiekową i nadal aktualną tradycją lectio divina, pomagającą odnaleźć w biblijnym tekście żywe słowo, które stawia pytania, wskazuje kierunek, kształtuje życie.

Mamy karmić się słowem, aby być «sługami Słowa» w dziele ewangelizacji. Jest to z pewnością jedno z najważniejszych zadań stojących przed Kościołem na progu nowego tysiąclecia. Nawet w krajach, gdzie Ewangelia dotarła wiele wieków temu, przestało już istnieć «społeczeństwo chrześcijańskie», które mimo licznych ułomności, jakie cechują wszystko co ludzkie, odwoływało się jednoznacznie do wartości ewangelicznych. Dzisiaj trzeba odważnie stawić czoło sytuacji, która staje się coraz trudniejsza i bardziej zróżnicowana w związku z globalizacją oraz powstawaniem nowych i zmiennych współzależności między narodami i kulturami. Wielokrotnie w minionych latach przypominałem wezwanie do nowej ewangelizacji. Ponawiam je i teraz, pragnąc przede wszystkim wskazać, że musimy na nowo rozniecić w sobie pierwotną gorliwość i pozwolić, aby udzielił się nam zapał apostolskiego przepowiadania, jakie wzięło początek z Pięćdziesiątnicy. Powinniśmy wzbudzić w sobie płomiennego ducha św. Pawła, który wołał: «Biada mi, gdybym nie głosił Ewangelii» (1 Kor 9, 16).

*Fragmenty Listu Apostolskiego Ojca Świętego Jana Pawła II Novo Millenio Ineunte, 6 stycznia 2001 r., w: http://www.opoka.org.pl/biblioteka/W/WP/jan_pawel_ii/listy/novo_millenio_06012001.html

ROZWAŻ!

Ojciec Święty Jan Paweł II wiele razy zachęcał nas do modlitwy a szczególnie do kontemplacji Oblicza Jezusa Chrystusa. Zachęcał nas słowem, ale przede wszystkim przykładem swojego życia. Wiele razy mogliśmy zobaczyć jego modlitwę, jego zapatrzenie w Boskiego Mistrza. W Liście Apostolskim Novo Millenio Ineunte pisze: „Kontemplacja oblicza Chrystusa winna czerpać inspirację z tego, co mówi o Nim Pismo Święte, które od pierwszej do ostatniej strony przeniknięte jest Jego tajemnicą …”. Zachęca nas tym samym do pogłębionej lektury Bożego Słowa. To właśnie w nim rozpoznajemy Oblicze Jezusa, które następnie możemy kontemplować.

W Piśmie Świętym spotykamy się z Jezusem, poznajemy Go i uczymy się jak żyć na co dzień wolą Ojca. A wypełniając ją dochodzimy do świętości, do której także nie raz wzywał nas bł. Jan Paweł II. W omawianym dokumencie pisze: „Nie ulega wątpliwości, że tego pierwszeństwa świętości i modlitwy nie można urzeczywistnić inaczej, jak tylko przez ciągłe powracanie do słuchania słowa Bożego”. Systematyczna lektura Pisma Świętego podprowadza nas do życia w świętości. Uczy życia w łasce i bliskości Boga. Pogłębia nasze rozumienie prawd wiary i przykazań oraz wskazuje właściwy kierunek naszego życia.

Znamy różne sposoby czytania Bożego Słowa. Warto jednak tutaj zatrzymać się nad znaną nam metodalectio divina o której także pisze Ojciec Święty: „Konieczne jest zwłaszcza, aby słuchanie słowa Bożego stawało się żywym spotkaniem, zgodnie z wiekową i nadal aktualną tradycją lectio divina, pomagającą odnaleźć w biblijnym tekście żywe słowo, które stawia pytania, wskazuje kierunek, kształtuje życie”. Lectio divina jako metoda modlitwy Bożym Słowem ma już długą tradycję. Pozwala ona odczytać Słowo Boże w sposób pogłębiony. Wskazuje najpierw na konkretny tekst a następnie na jego podstawie stawia nam pytania o nasze życie. Ta konfrontacja jest wspaniałym sposobem na rewizję swojego dotychczasowego życia i konstruktywną zmianę na przyszłość. Tym samym czytane Słowo Boże wskazuje nam kierunek, w którym powinniśmy dalej podążać i kształtuje naszą codzienność. Taka modlitwa przemienia nas i czyni coraz bardziej podobnymi do Chrystusa. A to z kolei ma nas poprowadzić o krok dalej – do dawania świadectwa, do bycia ewangelizatorami. Mamy głosić Ewangelię nie tylko Słowem, ale nade wszystko swoim życiem.

MÓDL SIĘ!

Boże w Trójcy Przenajświętszej, dziękujemy Ci za to, że dałeś Kościołowi bł. Papieża Jana Pawła II, i sprawiłeś, że zajaśniała w nim Twoja ojcowska dobroć, chwała krzyża Chrystusa i blask Ducha miłości. On, zawierzając całkowicie Twojemu miłosierdziu i matczynemu wstawiennictwu Maryi, stał się żywym obrazem Jezusa Dobrego Pasterza, wskazując nam świętość - wysoką miarę życia chrześcijańskiego, jako drogę do osiągnięcia wiecznego zjednoczenia z Tobą. Udziel nam, za jego przyczyną, zgodnie z Twoją wolą, tej łaski, o którą prosimy z nadzieją, że zostanie rychło włączony w poczet Twoich świętych. Amen.

* Modlitwa o łaski za wstawiennictwem bł. Jana Pawła II

s.M. Damiana