Klub Inicjatyw Biblijnych
Czy spowiadać się księdzu? On też grzeszy.
2016-03-17
Tym, którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są zatrzymane (J 20, 23).
Zacznijmy od początku, czyli
od pytania skąd wziął się sakrament pokuty? Podczas jednego ze spotkań
Zmartwychwstałego Jezusa z Apostołami, Chrystus mówi do nich: „Którym odpuścicie
grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane" (J
20, 23). Interpretując to zdanie od strony logicznej, musimy zauważyć, że ta
dana Apostołom („dziedziczona” przez święcenia kapłańskie) władza, jest dwuczłonowa:
odpuszczanie lub zatrzymywanie grzechów. Aby spełnić ten nakaz w całości,
jasnym jest, że spowiedź musi być indywidualna, a nie np. zbiorowa.
Kapłan został obdarzony Bożym zaufaniem i zobowiązany do podjęcia decyzji w przypadku konkretnej osoby. Ma to być decyzja najlepsza, która będzie służyła wzrastaniu w świętości i postępowaniu na drodze do zbawienia. Tutaj dochodzimy do sedna sprawy. Księża z polecenia Jezusa Chrystusa spowiadają nas dla naszego dobra! Czekają w konfesjonałach nie po to, by nas potępić, zdołować, potraktować protekcjonalnie czy okrzyczeć, ale by stać się dla nas ziemskimi znakami Bożej miłości (Czasem to jednak dla nas pożyteczne jeśli w konfesjonale się zawstydzimy… to też mobilizuje do pracy nad sobą).
Bywa niestety, że nie jesteśmy na przyjęcie tej miłości gotowi. Ale nawet, gdy z ustalonych przez Kościół powodów, nie będą mogli nas rozgrzeszyć, to na pewno pobłogosławią, wskażą drogę do naprawy sytuacji i obiecają modlitwę. Koniecznie trzeba też pamiętać, że kapłan rozgrzesza nas mocą Chrystusa – jest narzędziem, szafarzem sakramentu – nie zaś mocą własną. Dlatego jego osobista kondycja moralna nie ma tu znaczenia. Wybacza nam Bóg, a nie kapłan.
Wiedz, że tak, jak wybierasz w życiu różne rzeczy, które Ci odpowiadają, tak samo masz prawo wybrać sobie spowiednika – takiego, który będzie dla Ciebie autorytetem i którego będziesz mógł obdarzyć zaufaniem.
Na koniec dodam, że zachowania tajemnicy spowiedzi możesz być pewien – to dla każdego kapłana jedna z kluczowych spraw. Nie mogą zdradzić tego, co usłyszeli nawet przed sądem! Poza tym, zdaj sobie sprawę, że to dla nas nasze grzechy wydają się być „jedyne w swoim rodzaju”. Kapłani słyszeli je już setki razy i wcale tego nie przeżywają, nie myślą o Tobie źle. Cieszą się, że mogą na nowo ofiarować Ci Bożą łaskę.
Katarzyna Kłysik
zob. "Jestem katolikiem, ale...". Trudne pytania, proste odpowiedzi, Kraków 2015, s. 28n.
Inne pytania
Kapłan został obdarzony Bożym zaufaniem i zobowiązany do podjęcia decyzji w przypadku konkretnej osoby. Ma to być decyzja najlepsza, która będzie służyła wzrastaniu w świętości i postępowaniu na drodze do zbawienia. Tutaj dochodzimy do sedna sprawy. Księża z polecenia Jezusa Chrystusa spowiadają nas dla naszego dobra! Czekają w konfesjonałach nie po to, by nas potępić, zdołować, potraktować protekcjonalnie czy okrzyczeć, ale by stać się dla nas ziemskimi znakami Bożej miłości (Czasem to jednak dla nas pożyteczne jeśli w konfesjonale się zawstydzimy… to też mobilizuje do pracy nad sobą).
Bywa niestety, że nie jesteśmy na przyjęcie tej miłości gotowi. Ale nawet, gdy z ustalonych przez Kościół powodów, nie będą mogli nas rozgrzeszyć, to na pewno pobłogosławią, wskażą drogę do naprawy sytuacji i obiecają modlitwę. Koniecznie trzeba też pamiętać, że kapłan rozgrzesza nas mocą Chrystusa – jest narzędziem, szafarzem sakramentu – nie zaś mocą własną. Dlatego jego osobista kondycja moralna nie ma tu znaczenia. Wybacza nam Bóg, a nie kapłan.
Wiedz, że tak, jak wybierasz w życiu różne rzeczy, które Ci odpowiadają, tak samo masz prawo wybrać sobie spowiednika – takiego, który będzie dla Ciebie autorytetem i którego będziesz mógł obdarzyć zaufaniem.
Na koniec dodam, że zachowania tajemnicy spowiedzi możesz być pewien – to dla każdego kapłana jedna z kluczowych spraw. Nie mogą zdradzić tego, co usłyszeli nawet przed sądem! Poza tym, zdaj sobie sprawę, że to dla nas nasze grzechy wydają się być „jedyne w swoim rodzaju”. Kapłani słyszeli je już setki razy i wcale tego nie przeżywają, nie myślą o Tobie źle. Cieszą się, że mogą na nowo ofiarować Ci Bożą łaskę.
Katarzyna Kłysik
zob. "Jestem katolikiem, ale...". Trudne pytania, proste odpowiedzi, Kraków 2015, s. 28n.
Inne pytania
