XXVII Niedziela zwykła - 06.10.2013
2013-10-02
Wiara - jak ziarenko gorczycy! Często sami przed sobą uskarżamy się na niedostatki naszego życia duchowego i mizerię wiary w naszym środowisku. Jak można rozwinąć wiarę?
Apostołowie prosili Pana: «Przymnóż nam wiary!» Pan
rzekł: «Gdybyście mieli wiarę jak ziarnko gorczycy, powiedzielibyście
tej morwie: "Wyrwij się z korzeniem i przesadź się w morze!", a byłaby
wam posłuszna. Kto z was, mając sługę, który orze lub pasie, powie mu, gdy on wróci z pola: "Pójdź i siądź do stołu?" Czy
nie powie mu raczej: "Przygotuj mi wieczerzę, przepasz się i usługuj
mi, aż zjem i napiję się, a potem ty będziesz jadł i pił?" Czy dziękuje słudze za to, że wykonał to, co mu polecono? Tak
mówcie i wy, gdy uczynicie wszystko, co wam polecono: "Słudzy
nieużyteczni jesteśmy; wykonaliśmy to, co powinniśmy wykonać"».
ROZWAŻ!
Wiary w życiu potrzebujemy jak oddychania. Niedotlenienie jest zawsze groźne dla organizmu. Stąd nasze wysiłki o utrzymanie zdrowego oddechu i równego pulsu. Jezus wzywa nas jednak do przyspieszonego kroku, a nawet biegu w kierunku królestwa Bożego. Stąd wołanie apostołów: „Panie, pomnóż naszą wiarę” – razy 2, razy 4, razy 16. Widzimy, jak te słowa o pomnożeniu są aktualne dla nas, skoro niewielu jest w stanie siłą tej wiary zmieniać rzeczywistość i przenosić krzewy czy drzewa w inne miejsca.
Po pierwsze, wiara jest łaską, czyli darem, o który trzeba prosić i wołać. Bóg jej udziela.
Po drugie, wiara jest naszą postawą, czyli sprawnością, na którą mamy wpływ. Rozwijać ją można poprzez trzy elementy:
1) Słuchanie – potrzebujemy codziennego otwierania Pisma Św. i słuchania tych dobrych wiadomości, które ma dla nas Bóg.
2) Oglądanie – każdy z nas może oglądać świadków, których heroiczność potwierdził Kościół (święci), jak i tych, których spotykamy na co dzień, a którzy są dla nas wzorem i przykładem.
3) Pamiętanie – w różnych trudnych sytuacjach życia możemy sięgnąć do skarbca pamięci, w którym przechowujemy wspomnienia Bożego działania, opieki i pomocy. To one pozwalają nam przetrwać czas duchowego niepokoju, czy oschłości.
Eucharystia zawiera wszystkie te trzy elementy: jest pamięcią Kościoła, oglądamy w niej Ciało i Krew Pańską, słuchamy kierowanego do nas Słowa Bożego.
Na co dzień nie dziwimy się, że oddychamy. Nie dziękujemy płucom, tchawicy i oskrzelom. Ich funkcjonowanie uważamy za oczywistość. Zajmować się nimi zaczynamy wówczas, gdy zaatakuje je wirus lub bakteria. Są jednak tacy, którzy zwiększają swoją oddechową wydolność i osiągają mistrzowskie wyniki.
Nie czekaj aż twoje duchowe oddychanie będzie czymś zagrożone. Zajmij się nim wcześniej i rozwijaj swoje możliwości w wierze.
MÓDL SIĘ!
Panie, gdy budzę się do nowego dnia, przymnóż mi wiary. Gdy całuję najbliższych, przymnóż mi wiary. Gdy klękam do modlitwy, przymnóż mi wiary. Gdy podejmuję pracę, przymnóż mi wiary. Gdy rozmawiam z przyjaciółmi, przymnóż mi wiary. Gdy planuję odpoczynek, przymnóż mi wiary. Gdy kładę się spać, przymnóż mi wiary.
Przyjdź na Eucharystię w powszedni dzień i wzbudź w sobie intencję, aby gorliwie słuchać, uważnie oglądać i wiernie przechowywać w pamięci Boże cuda, których jesteś świadkiem.
ks. Artur Sepioło
