Niedziela Świętej Rodziny - 29.12.2013

2013-12-25

Gdy Mędrcy odjechali, oto anioł Pański ukazał się Józefowi we śnie i rzekł: «Wstań, weź Dziecię i Jego Matkę i uchodź do Egiptu; pozostań tam, aż ci powiem; bo Herod będzie szukał Dziecięcia, aby Je zgładzić». On wstał, wziął w nocy Dziecię i Jego Matkę i udał się do Egiptu; tam pozostał aż do śmierci Heroda. Tak miało się spełnić słowo, które Pan powiedział przez proroka: «Z Egiptu wezwałem Syna mego». A gdy Herod umarł, oto Józefowi w Egipcie ukazał się anioł Pański we śnie i rzekł: «Wstań, weź Dziecię i Jego Matkę i idź do ziemi Izraela, bo już umarli ci, którzy czyhali na życie Dziecięcia». On więc wstał, wziął Dziecię i Jego Matkę i wrócił do ziemi Izraela. Lecz gdy posłyszał, że w Judei panuje Archelaus w miejsce ojca swego, Heroda, bał się tam iść. Otrzymawszy zaś we śnie nakaz, udał się w stronę Galilei. Przybył do miasta, zwanego Nazaret, i tam osiadł. Tak miało się spełnić słowo Proroków: «Nazwany będzie Nazarejczykiem».

Ewangelia ukazuje, że w życiu ludzkim następują nieustanne zmiany: wydarzenia piękne i miłe oraz trudne i niebezpieczne. Najpierw Maryja z Józef ucieszyli się, że mogą wracać do rodzinnego miasta, w którym mieli swoich krewnych i znajomych. Pojawiły się jednak trudności i zagrożenia w Betlejem oraz wizyta niezwykłych gości. Gdy mędrcy odjechali wydawało się, że wszystko będzie już normalnie. Wróciła nadzieja powrotu do domu. Jednak Bóg znów zmienia plany! Konieczna jest kolejna podróż, kolejne niebezpieczeństwa, ucieczka do Egiptu (emigracja). Potem znów radość, bo można wrócić do Izraela, do Nazaret. Wciąż przeplatają się wydarzenia radosne i smutne. Święta Rodzina podołała się im bez lęku, bo Jezus w tym wszystkim im towarzyszył.

* Czego uczy nas - w tym czasie przemian - Święta Rodzina? Uczy przede wszystkim pokonywania wszelkich trudności życia codziennego z zaufaniem, że Jezus jest blisko, towarzyszy nam w drodze.

Jak refren powracają słowa Ewangelii: „tak spełniło się słowo proroków...” (2, 15. 17. 23). Święta Rodzina nie tylko włącza się w realizację zapowiedzi Pisma Świętego, ale jest otwarta na aktualne wezwania. Józef z wielką ufnością przyjmuje obietnice Boże. Słysząc ich, rozważa i przekłada na konkretne działa, stąd wszystko, co czyni, jest udane. Z kolei Maryja z pokorą i cichością poddaje się woli Bożej i troskliwej opiece Józefa.

* Czego zatem uczy nas Święta Rodzina? Uczy słuchania słowa Bożego, rozważania Go "w sercu" i konkretnego działania zgodnego z Nim.

Niedziela Świętej Rodziny jest wielką lekcją pokory i zaufania, bycia ze sobą, wsłuchiwanie się w siebie, przyjmowania pomocy od najbliższych. Główną rolę pełni św. Józef, on jest głównym bohaterem. Jednak zawsze obok jest Jezus i Maryja. Wszyscy poddają się woli Bożej. On rządzi dziejami świata i życiem każdego z nas.

* Czego zatem uczy nas jeszcze Święta Rodzina? Uczy prawdy, że najważniejsze w naszym życiu jest pełnienie woli Bożej.

W Ewangelii czytamy, że Józef doświadczył lęku, bał się o swoich bliskich. Jednak ten lęk i niepokój jeszcze bardziej otwierał go na poddanie się Bożej woli. Troska o rodzinę pochłania go bez reszty. Chciał do końca wypełnić polecenia Anioła.

* Czego w końcu uczy nas Święta Rodzina? Uczy nade wszystko, by każdy lęk i niepokój powierzać Bogu, bo On jest Panem dziejów; On posłał swego Syna, aby nas zbawił; On jest Księciem Pokoju (por. Iz 9, 5-6).

W rodzinnej atmosferze warto zapytać:

• Czego uczy nas, osobiście i indywidualnie, Święta Rodzina?
• W jakim stopniu jesteśmy podobni w słowach i gestach do św. Józefa i Maryi?
• Czy rozpoznajemy i spełniamy Bożą wolę?
• Czy wszystko chcemy czynić z Jezusa, a za przyczyną Maryi i Józefa?

Pomódlmy się słowami pieśni ku czci św. Rodziny:

1. Rodzino święta, wśród rodzin jedyna, cnoty wszystkimi pobłogosławiona; Tyś godną była Boga mieć za Syna. Tyś naszych rodzin przykład i obrona.

2. Maryjo Matko, w łaski przebogata, bądź naszym matkom wzorem i ostoją; niech pomoc Twoja życie im przeplata, niech w Twoim sercu smutki swe ukoją.

3. Józefie święty, mężu sprawiedliwy, którego Bóg sam ojcem swoim zowie, spraw to, ach, spraw to, opiekunie tkliwy, by Twym przykładem jaśnieli ojcowie.

4. O, Jezu, Dziecię - Synu Boga prawy, niech wzór Twój w naszych rodzinach zagości, niech dziatwa pod Twym spojrzeniem łaskawym * urasta w latach, łasce i mądrości.

W metropolii górnośląskiej obchodzimy Rok 2014 jako Rok Rodziny, postanówmy zatem, by więcej czasu poświęcać swojej rodzinie. Brońmy jej tożsamości i wartości, tak, by Twoja rodzina mogła być święta.

Paweł Chyla