V Niedziela W. Postu - 22.03.2015

2015-03-17

Wśród tych, którzy przybyli, aby oddać pokłon [Bogu] w czasie święta, byli też niektórzy Grecy. Oni więc przystąpili do Filipa, pochodzącego z Betsaidy Galilejskiej, i prosili go mówiąc: Panie, chcemy ujrzeć Jezusa. Filip poszedł i powiedział Andrzejowi. Z kolei Andrzej i Filip poszli i powiedzieli Jezusowi. A Jezus dał im taką odpowiedź: Nadeszła godzina, aby został uwielbiony Syn Człowieczy. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli ziarno pszenicy wpadłszy w ziemię nie obumrze, zostanie tylko samo, ale jeżeli obumrze, przynosi plon obfity. Ten, kto kocha swoje życie, traci je, a kto nienawidzi swego życia na tym świecie, zachowa je na życie wieczne. A kto by chciał Mi służyć, niech idzie na Mną, a gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa. A jeśli ktoś Mi służy, uczci go mój Ojciec. Teraz dusza moja doznała lęku i cóż mam powiedzieć? Ojcze, wybaw Mnie od tej godziny. Nie, właśnie dlatego przyszedłem na tę godzinę. Ojcze, wsław Twoje imię. Wtem rozległ się głos z nieba: Już wsławiłem i jeszcze wsławię. Tłum stojący [to] usłyszał i mówił: Zagrzmiało! Inni mówili: Anioł przemówił do Niego. Na to rzekł Jezus: Głos ten rozległ się nie ze względu na Mnie, ale ze względu na was. Teraz odbywa się sąd nad tym światem. Teraz władca tego świata zostanie precz wyrzucony. A Ja, gdy zostanę nad ziemię wywyższony, przyciągnę wszystkich do siebie. To powiedział zaznaczając, jaką śmiercią miał umrzeć.

Chcemy zobaczyć Jezusa. To pragnienie, wyrażone przez Greków, mieli okazję zrealizować przede wszystkim ci, którzy towarzyszyli Jezusowi. Ten, kto chce widzieć, najpierw ma iść za Jezusem, a następnie Mu służyć. Nie da się oglądać w pełni Jezusa z pozycji widza. Każde powierzchowne patrzenie pomija bogactwo Jezusowej Osoby i misji. Tylko będąc Jego uczniem i naśladowcą, dostrzec można Jego rolę i znaczenie. Jezus obiecuje, że ci, którzy decydują się na służbę, otrzymają wyjątkowy przywilej od Ojca. Zobaczą więcej, zrozumieją więcej, przeżyją więcej, doświadczą więcej. Zostaną nagrodzeni pełnią życia przez Tego, który jest tego życia początkiem i spełnieniem.

Jak widać z dalszej wypowiedzi, dostrzeżenie pełni Jezusowej misji to prześledzenie historii ziarna zasianego w ziemi. Mistrz z Nazaretu pierwszy przeszedł drogę ogołocenia i uniżenia, by nam przywrócić godność i świadomość Bożego dziecięctwa. Wywyższony na krzyżu, pociąga wszystkich do siebie, aby z bliska mogli przyjrzeć się ofiarnej miłości Boga. Ukrzyżowanie, złożenie w grobie i zmartwychwstanie dają pełny obraz tego kim jest Jezus.

Głębokie spojrzenie na Chrystusa jest dla wierzącego wyzwaniem. Patrząc na Jezusa, zostajemy przynagleni do wejścia w ten sam życiodajny proces oddawania swego życia na służbę Bogu i bliźnim, by to życie nie było jałowe, ale przyniosło obfity plon.

Apostołowie są wzorem właśnie w ten sposób zapatrzonych w Jezusa uczniów. Czas, byśmy odkryli, że teraz my jesteśmy ziarnem, które ma być zasiane w kolejnej bruździe na roli Królestwa.

Boże, daj mi zapatrzyć się w Jezusa tak bardzo, abym pociągnięty Jego miłością, zmieniał swoje przyzwyczajenia i nawyki. Bym umierał dla egoizmu i samowystarczalności i coraz bardziej podobny był do obumierającego ziarna, które wrzucone w ziemię, przynosi owoc.

Idź na adorację w tym tygodniu, by zapatrzyć się w ofiarną miłość Jezusa.