Wielki Czwartek - 13.04.2017
2017-04-12
Wielki Czwartek inauguruje Triduum Sacrum. Liturgia Słowa proklamowana w trakcie Mszy Krzyżma Świętego orientuje się wokół trzech wynikających z siebie i przenikających się rzeczywistości. Są to: wybranie, namaszczenie i posłanie.
CZYTAJ!
Łk 4,16-21
Jezus przyszedł do Nazaretu, gdzie się wychował. W dzień szabatu udał się swoim zwyczajem do synagogi i powstał, aby czytać. Podano Mu księgę proroka Izajasza. Rozwinąwszy księgę, znalazł miejsce, gdzie było napisane: «Duch Pański spoczywa na Mnie, ponieważ Mnie namaścił i posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę, więźniom głosił wolność, a niewidomym przejrzenie; abym uciśnionych odsyłał wolnymi, abym obwoływał rok łaski Pana». Zwinąwszy księgę, oddał słudze i usiadł; a oczy wszystkich w synagodze były w Niego utkwione. Począł więc mówić do nich: «Dziś spełniły się te słowa Pisma, które słyszeliście».
ROZWAŻ!
Wybranie
Wybranie zawsze dokonuje się jako przejaw niezgłębionej mądrości Bożej. Jest inicjatywą Boga, który kieruje historią zbawienia i bierze w niej czynny udział.
Tak samo Jezus przychodzi do swojego rodzinnego miasta, gdzie się wychował (Łk 4,16). Tam modli i bierze czynny udział w życiu religijnym, oznajmiając swoje wybraństwo potwierdzone w Piśmie, a jednak spotyka się z głębokim niezrozumieniem ze strony krewnych, znajomych i sąsiadów: Czyż nie jest to syn Józefa (Łk 4,22).
Wybranie jest
tajemnicą, gdyż człowiek widzi inaczej niż widzi Bóg (por. 1 Sm 16,7). To Bóg wybiera i powołuje.
Duch Pana Boga nade mną, bo Pan mnie namaści (Iz 61,1). Ten fragment z księgi proroka Izajasza, odczytany przez Jezusa i potwierdzony słowami: Dziś spełniły się te słowa Pisma, które słyszeliście (Łk 4,21), objawia Pana jako królewskiego potomka zapowiedzianego przez proroków.
A ty, Betlejem Efrata, najmniejsze jesteś wśród plemion judzkich! Z ciebie wyjdzie dla mnie ten który będzie władał w Izraelu […]. Powstanie on i paść będzie mocą Pańską, w majestacie imienia Pana Boga swego (Mi 5,1.3.)
Psalmista, użyczając Bogu swych ust, dopowie:Namaściłem go moim świętym olejem by ręka moja zawsze przy nim była i umacniało go moje ramię (Ps 88/89,21-22).
Duchowe namaszczenie Obecnością Ojca i Ducha Świętego było pokrzepieniem i umocnieniem ludzkiej natury Jezusa w trakcie wypełniania Jego posłannictwa Wcielenia i Odkupienia.
Z nim moja wierność i łaska, w moim imieniu jego moc wywyższona (Ps 88/89,25).W radosnym, proroczym uniesieniu o królewskiej godności i misji Namaszczonego zaświadcza również Sofoniasz:
Król Izraela, Pan, jest pośród ciebie, nie będziesz już bała się złego […] Pan Twój Bóg jest pośród ciebie, Mocarz który zbawia (So 3,15.17).
W końcu sam Pan potwierdza swoją królewską godności:Piłat, rzekł do Niego: "Czy ty jesteś Królem żydowskim?" […] Odpowiedział Jezus: "Królestwo moje nie jest z tego świata" […]. Piłat zatem powiedział do Niego: "A więc jesteś Królem?". Odpowiedział Jezus: "Tak, jestem Królem" (J 18,33-37).
Tyś Kapłanem na wieki, na wzór Melchizedeka (Ps 110,4).
Posłanie
Posłał mnie, abym głosił dobrą nowinę ubogim […] abym obwieszczał rok łaski Pańskiej ( Iz 61,1.2).
Trzeba zatem zapytać:
- Czy zauważasz proroków, których Bóg posyła do Ciebie?
- Jak realizujesz swoje wybranie i posłanie przez Pana w swoim otoczeniu?
-
W jaki sposób dziękujesz Panu za otrzymane sakramenty: chrztu, bierzmowania, kapłaństwa, małżeństwa, pojednania i pokuty, namaszczenia chorych, a zwłaszcza "sakramentu sakramentów" - Eucharystii?
MÓDL SIĘ!
Pomódl się dziś szczególnie za szafarzy tych sakramentów - naszych kapłanów, bo gdzie kapłani, tam Chrystus!
ŻYJ SŁOWEM!
Duch Pana Boga nade mną, bo Pan mnie namaści (Iz 61,1). Postaraj się jak najczęściej trwać w Obecności Pana - Najwyższego Arcykapłana (por. Hbr 4,14 - 5, 10).
Mateusz Beerfot. Msza św. w kaplicy św. Matki Teresy w Skopie
