Wyszukiwarka:
Rozważania niedzielne: Wielkanoc

V Niedziela Wielkanocna - 14.05.2017

2017-05-10

News
Św. Jan Paweł II w Liście Novo millennio ineunte (2001) przekonywał, że „konieczne jest zwłaszcza, aby słuchanie słowa Bożego stawało się żywym spotkaniem, zgodnie z wiekową i nadal aktualną tradycją lectio divina, pomagającą odnaleźć w biblijnym tekście żywe słowo, które stawia pytania, wskazuje kierunek, kształtuje życie” (NMI 39). W naszej Szkole Słowa Bożego staramy się być wierni temu wyzwaniu, ucząc modlitewnej lektury i słuchania żywego Słowa. Czy prowadzi ono do spotkania z Jezusem (we wspólnotach czy kręgach biblijnych), do zażyłości z Nim, do oglądania oblicza Ojca?




CZYTAJ!
J 14,1-12

Jezus powiedział do swoich uczniów: „Niech się nie trwoży serce wasze. Wierzycie w Boga? I we Mnie wierzcie. W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Gdyby tak nie było, to bym wam powiedział. Idę przecież przygotować wam miejsce. A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie, abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem. Znacie drogę, dokąd Ja idę”.

Odezwał się do Niego Tomasz: „Panie, nie wiemy, dokąd idziesz. Jak więc możemy znać drogę?”.

Odpowiedział mu Jezus: „Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie. Gdybyście Mnie poznali, znalibyście i mojego Ojca. Ale teraz już Go znacie i zobaczyliście”.

Rzekł do Niego Filip: „Panie, pokaż nam Ojca, a to nam wystarczy”.

Odpowiedział mu Jezus: „Filipie, tak długo jestem z wami, a jeszcze Mnie nie poznałeś? Kto Mnie zobaczył, zobaczył także i Ojca. Dlaczego więc mówisz: »Pokaż nam Ojca?«. Czy nie wierzysz, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie? Słów tych, które wam mówię, nie wypowiadam od siebie. Ojciec, który trwa we Mnie, On sam dokonuje tych dzieł. Wierzcie Mi, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie. Jeżeli zaś nie, wierzcie przynajmniej ze względu na same dzieła. Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Kto we Mnie wierzy, będzie także dokonywał tych dzieł, których Ja dokonuję, owszem i większe od tych uczyni, bo Ja idę do Ojca”.


ROZWAŻ!

Apostoł Filip prosił: Panie pokaż nam Ojca, a to nam wystarczy (14,8). Czy wystarczy, by zobaczyć i uwierzyć? (por. J 20,8).

„Filipie – odparł Jezus – tak długo jestem z wami, a jeszcze Mnie nie poznałeś? Kto Mnie zobaczył, zobaczył także i Ojca” (14,9).

My także nie widzieliśmy Jezusa. Czy na pewno?

A skarb Bożego Słowa, w którym możemy niejako oglądać oblicze Boga: "Teraz widzimy niewyraźnie jak w zwierciadle, potem będziemy oglądać twarzą w twarz" - przekonuje Apostoł (1 Kor 13, 12; por. 2 Kor 3,18).

Możemy spotkać Pana tak, jak wielu spotykało i oglądało Go w tajemnicy zmartwychwstania. Możemy rozmawiać z Nim na modlitwie, możemy "dotykać" Go w tajemnicy Eucharystii, bo Bóg jest PIĘKNY, o czym przekonują karty Biblii.

W poemacie miłosnym Pieśni nad Pieśniami oblubienica wyznaje: "Zaiste piękny jesteś, miły mój, o jakże uroczy" (1,16). I jest to wyznanie skierowane do Boga, który "uczynił wszystko pięknie w swym czasie" (Koh 3,11), a "przed Nim kroczą majestat i piękno" (Ps 96,6).

Prorok Izajasz pięknymi zaś określił stopy głosicieli Ewangelii: "O jak są pełne wdzięku (piękne) na górach nogi zwiastuna radosnej nowiny..." (Iz 52,7; por. Rz 10,14n). Posłańcy, którzy biegną z dobrą nowiną o nadejściu królestwa Bożego obwieszczają nadejście panowania bez bólu, smutku i śmierci.

Na górze Przemienienia Jezus odsłonił uczniom rąbek tej tajemnicy swojego Ojca, a wówczas „twarz [Jego] zajaśniała jak słońce, odzianie stało się białe jak światło” (Mt 17,2). Ujawniło się piękno, które niesie zbawienie.

O jakim więc pięknie mówi słowo Boże? Jakiego piękna pragnie Jezus dla nas? Jakiego piękna my poszukujemy?

Otóż to piękno, które odkryjemy w Osobie Jezusa Chrystusa jest pięknem samego Boga w Trójcy Jedynego! „Filipie tak długo jestem z wami, a jeszcze Mnie nie poznałeś? Kto Mnie zobaczył, zobaczył także i Ojca” (14,9) - przekonuje Jezus każdego z nas.

Św. Teresa od Dzieciątka Jezus, najmłodszy Doktor Kościoła, wyznała: „Czytam pewne traktaty duchowe, mój biedny duch męczy się bardzo i często zamykam uczoną książkę, od której boli głowa i serce staje się jałowe. Biorę do ręki Pismo Święte, a wtedy wszystko okazuje się świetlne, jedno słowo objawia mojej duszy nieskończone horyzonty” (Dziennik duszy).

Czasem bowiem wystarczy jedno SŁOWO – piękne SŁOWO, które może ocalić świat - ocalić duszę – objawić duszy nieskończone horyzonty. Mamy zatem czytać – słuchać – modlić się SŁOWEM! Tego chce Bóg!

* Młody biskup krakowski Karol Wojtyła w latach 60-tych głosił rekolekcje akademickie w kościele Mariackim. Podczas homilii zwrócił się wprost do młodej, pięknej dziewczyny:

- Jesteś ładna! Na twarzy dziewczyny pojawił się rumieniec zawstydzenia i cichy szmer przeszedł wzdłuż ław zacnej świątyni. A Biskup ponownie zwrócił się do innej dziewczyny.

- Jesteś ładna! Tym razem reakcja akademików był jeszcze bardziej spontaniczna i wzbudziła radość wśród młodych. Na co pasterz krakowski powtórzył myśl po raz trzeci i dodał:

Jesteś ładna! A czy wiesz, co to znaczy być ładną? Tzn. mieć w sobie ŁAD - porządek - harmonię – czyste serce i sumienie.

Piękne Oblicze Ojca może oglądać uczeń, który ma czyste serce - otwarte oczy i ład w sumieniu (brak przywiązania do grzechu). SŁOWO BOŻE ukazuje nam piękno Boga, ale czyni ono również jej czytelników „ładnymi”, czystymi w oczach Boga, odnowionymi w sposobie myślenia (por. Rz 12,2; Ef 4,23n). 

Stąd Apostołowie w młodym Kościele Jerozolimskim uznali, że działalność charytatywna (rozdawanie jałmużny, opieka nad biednymi) jest ważna, ale jeszcze ważniejsza jest posługa słowa Bożego. Wyznaczyli więc siedmiu diakonów do posługi stołów, a sami „oddali się wyłącznie modlitwie i posłudze słowa” (Dz 6, 4). Wówczas "słowo Boże rozszerzało się coraz bardziej; zwiększała się też liczba uczniów w Jerozolimie. Uwierzyło nawet wielu kapłanów" (Dz 6,7; por. 12,24; 19,20).

„Chrześcijanin, który nie żywi się Pismem, ten nie żyje” - przekonywał św. Hieronim (In Ev. Matth 4,4).

W pewnym małym tyrolskim kościółku znajdują się dwa tabernakula: jedno po prawej, drugie po lewej stronie absydy. W tym po prawej przechowuje się Najświętszy Sakrament, a nad tabernakulum umieszczono napis: „Zaczerpnijcie życie ze śmierci”; w tym po lewej przechowywany jest Ewangeliarz; tu napis brzmi: „Ja, który mówiłem jestem obecny”.

Biblia uważana przez Ojców Kościoła za sakrament jest miejscem zamieszkania żywego Ducha Pana, stąd tak aktualne jest wołanie papieża Jana Pawła II „o powrót z odnowionym zapałem do Biblii, «czy to przez świętą Liturgię, przepełnioną Bożymi słowami, czy przez pobożną lekturę (lectio divina), czy przez odpowiednie do tego instytucje i inne pomoce» (TMA 40).

Podczas Mszy św. wspólnota zbliża się do Boga między innymi poprzez słuchanie Jego Słowa. Odpowiednio przygotowane fragmenty starotestamentowe i perykopy ewangeliczne pozwalają uczestnikom liturgii oswoić się z Biblią, z całym jej zbawczym pięknem.

Warto jednak przygotować się do dobrego odbioru niedzielnych tekstów biblijnych poprzez wcześniejszą osobistą lub rodzinną lectio divina. Temu służyć osobiste, rodzinne i internetowe „szkoły Słowa Bożego”.

Zapytajmy:

  • Jak przeżyłem tydzień biblijny? Czy coś więcej udało mi się uczynić w ramach apostolatu biblijnego w parafii, wspólnocie, rodzinie?
  • Apostoł przekonuje: "Pan jest Duchem, a gdzie jest Duch Pana, tam jest wolność. My wszyscy odzwierciedlamy w naszej odkrytej twarzy chwałę Pana i jesteśmy przemienieni na ten sam obraz, zyskując coraz większą chwałę, za sprawą Pana, który jest Duchem" (2 Kor 3,17n). Jak odzwierciedlam w swoim obliczu piękno (chwałę) Pana?
  • Czy Jezus może o nas powiedzieć to, co powiedział do swoich uczniach: "Wy już jesteście czyści dzięki słowu, które wypowiedziałem do was. Trwajcie we Mnie, a Ja w was [będę trwał" (J 15,3n; por. 13,10n)?


MÓDL SIĘ!

Ojcze, spraw, abyśmy poznali siebie i Ciebie. Daj, abyśmy poznali nasza ułomność i chwałę Twojego Syna. Daj, abyśmy poznali naszą słabość i moc Kościoła, który nas ratuje, oczyszcza i umacnia w Twojej miłości. Prosimy Cię o to, Ojcze, przez moc zbawienia objawioną w śmierci i zmartwychwstaniu Twojego Syna, który, jak wierzymy, żyje i jest wśród nas obecny, teraz i na wszystkie wieki wieków. Amen

kard. C.M. Martini


ŻYJ SŁOWEM!

Św. Jan Chryzostom w V w. zachęcał do rodzinnego czytania Biblii – rodzinnej katechezy. „Złotousty” zalecał, aby w domu chrześcijańskim były „dwa stoły”, z których powinna karmić się rodzina: „Wracajcie do domu i przygotujcie dwa stoły: na jednym niech będzie pokarm, na drugim Pismo Święte; mąż niech powtórzy to, co było czytane w kościele (...). Uczyni z waszego domu kościół” (por. Wykład Ewangelii Mateusza II, 6). To centralne miejsce Biblii w „kościele domowym” miało potrójne źródło. Po pierwsze głębokie przeświadczenie, że Pismo jest natchnione przez Ducha, a więc święte (2 Tm 3,16); po drugie - wierność tradycji, dla której Biblia była księgą żywą, przekazywaną z pokolenia na pokolenie (Pwt 31,12n); po trzecie – wierność Jezusowi Chrystusowi – Słowu, które „stało się ciałem i zamieszkało wśród nas” (J 1,14). Potwierdził to Sobór, gdy przypomniał, że „Kościół miał zawsze we czci Pismo Boże, podobnie jako samo Ciało Pańskie” (Dei Verbum 21). Intronizuj dziś Biblię w swoim domu!

ks. Jan Kochel

fot. o. Marco Rupnik SJ

Pozostałe tematy
Aktualności

Codziennik biblijny

Nowa pomoc w modlitewnej i medytacyjnej lekturze Pisma Świętego. Flos Carmeli to wydawnictwo Warszawskiej Prowincji Karmelitów Bosych. O. Jan Ewangelista Krawczyk OCD popularyzuje modlitewną lekturę Biblii w rytmie lectio divina przede wszystkim na Youtube (zob. www.youtube.com/KarmeliTy).

więcej

XIII Tydzień Wychowania

XIII Tydzień Wychowania 10 - 16 września br. przeżywamy w kontekście dwóch ważnych wydarzeń: Synodu „Ku Kościołowi synodalnemu: komunia, uczestnictwo i misja” i beatyfikacji Józefa i Wiktorii Ulmów oraz ich dzieci. Stąd tegoroczne hasło „Wspólnota słuchająca i ewangelizująca”; zob. TW23 oraz GN 13/23; GGN 14/23; Jedność.

więcej
zobacz wszystkie

Liczba wizyt: 12418947

Tweety na temat @Ssb24pl Menu
Menu