2017-09-09
Kościół to wspólnota, której głównym zadaniem jest miłość wzajemna. Gdy jej zabraknie każdy z członków ma obowiązek zrobić wszystko, aby na powrót wróciła jedność.
Gdy Twój brat zgrzeszy przeciw tobie... - słowa skierowane do uczniów w Kafarnaum w domowej, przyjacielskiej atmosferze, ukazują więzi łączące ludzi we wspólnocie uczniów. Mają to być więzi silne i oczywiste, wynikające nie tyle z więzów krwi, co z powołania do "nowego życia": nie z ginącego nasienia, ale z niezniszczalnego, dzięki słowu Boga, które jest żywe i trwa (1 P 1, 23). Wy wszyscy braćmi jesteście - przekonuje jedyny Mistrz i Nauczyciel (Mt 23, 8).
Czymś niezwykle istotnym w relacjach wspólnotowych jest odpowiedzialność braterskiego napomnienia, do którego wpierw nawołuje prorok Ezechiel (33, 7-9), a co dopełnia Jezus, mówiąc: Idź i upomnij go... (18, 15; por. Kpł 19, 17; Łk 17, 3).
Ezechiel, w poczuciu odpowiedzialności za cały Izrael, poucza: Jeśli do występnego powiem: «Występny musi umrzeć», a ty nic
nie mówisz, by występnego sprowadzić z jego drogi, to on umrze z powodu swej
przewiny, ale odpowiedzialnością za jego śmierć obarczę ciebie. Jeśli jednak
ostrzegłeś występnego, by odstąpił od swojej drogi i zawrócił, on jednak nie
odstępuje od swojej drogi, to on umrze z własnej winy, ty zaś ocaliłeś swoją
duszę (Ez 33, 8-9).
Prorok wyraźnie pokazuje czym kończy się zaniedbanie działań wynikających z odpowiedzialności za bliźniego. Konsekwencją zaniedbania jest "przewina" - grzech, który jest odejściem od wspólnoty, podążaniem inną drogą, a w końcu śmiercią.
Naukę proroka rozwija Jezus w mowie o relacjach we wspólnocie uczniów (rozdz. 18 - mowa o Kościele): Nie jest wolą Ojca waszego, który jest w niebie, żeby zginęło
[nawet] jedno z tych małych (Mt 18, 14).
Mistrz w poczuciu odpowiedzialności przekonuje, że nikt nie może zginąć z tych, którzy przystąpili do wspólnoty (por. J 17, 12), dlatego daje Kościołowi czterostopniowy plan ratowania brata.
Idź i upomnij go w cztery oczy:a) jeśli usłucha, pozyskasz brata,
b) jeśli nie, to pkt. II.
Weź z sobą jednego albo dwóch:
a) jeśli usłucha, pozyskaliście brata,
b) jeśli i tych nie usłucha, to pkt. III.
Donieś Kościołowi:a) jeśli usłucha, Kościół pozyskał brata,
b) jeśli nawet Kościoła nie usłucha, to pkt. IV.
IV. Niech ci będzie jak poganin i celnik.
Pan zapewnia również, że gdzie są dwaj albo trzej
zebrani w imię moje, tam jestem pośród nich (18, 20b).
Własnymi słowami, w modlitwie serca proś Pana o łaskę męstwa i zdolność do upominania i pozyskiwania braci i sióstr w Chrystusie.
To, co wymodlisz, wciel w życie!
Mateusz Beerfot. Marco Rupnik SJ - L’amore di Cristo ci spinge verso la riconciliazione (2 Cor 5, 14-20)