Rozważania niedzielne: Uroczystości i święta
Przemienienie Pańskie - 6.08.2018
2018-08-06
Tajemnica przemienienia (metamorpho-omai - "zmieniać"; morphe - "formę") to epizod z życia Jezusa, przedstawiony w trzech ewangeliach jako zjawisko opromieniające światłością modlitwę na górze oraz duchowa przemiana wierzących w tajemnicę "powstania z martwych". Jakiej zmiany formy życia winna dotyczyć moja przemiana? W czym mam się zmienić: w myśleniu, działaniu, mówieniu?
CZYTAJ!
Mk 9,2-10 (BP)
Po sześciu dniach Jezus zabrał z sobą Piotra, Jakuba i Jana i wyprowadził ich z dala od ludzi na wysoką górę. Tam przemienił się w ich obecności. Jego ubranie stało się lśniąco białe tak, jak żaden falusznik na ziemi nie potrafi wybielić. I ukazał im się Eliasz z Mojżeszem, którzy rozmawiali z Jezusem. Wtedy Piotr powiedział do Jezusa: "Rabbi, dobrze, że tu jesteśmy. Postawimy trzy namioty: jeden dla Ciebie, drugi dla Mojżesza, a trzeci dla Eliasza". Nie wiedział bowiem, co powiedzieć, tak byli przestraszeni. I pojawił się obłok, który się zasłonił, a z obłoku rozległ się głos: "On jest moim Synem umiłowanym. Jego słuchajcie!". Zaraz potem, gdy się rozejrzeli, nikogo nie widzieli. Był z nimi tylko Jezus. Kiedy schodzili z góry, nakazał im, aby nikomu nie opowiadali o tym, co widzieli, dopóki Syn Człowieczy nie powstanie z martwych. Zachowali to więc w tajemnicy, tylko zastanawiali się między sobą, co znaczy powstać z martwych.
ROZWAŻ!
Piotr - jeden z trzech uczniów z góry Przemienienia - zapamiętał atmosferę tego wydarzenia oraz słowa z góry: "To jest mój Syn umiłowany, w którym sobie upodobałem" (2 P 1,17; por. Mk 9,7). Piotr zaświadczył po latach: "Usłyszeliśmy ten głos dochodzący z nieba, gdy razem z Nim byliśmy na świętej górze" (1,18). Wiemy jakie emocje towarzyszyły uczniom: zagubienie, niepewność, lęk... Apostoł zapamiętał nakaz: Słuchaj! (hebr. szema - Pwt 6,4; gr. akouo - "zasłyszeć, wsłuchać się") - główne wyznanie wiary Izraela i Kościoła.
Duchowa przemiana wierzących musi opierać się na słuchaniu Mojżesza (Prawa), Eliasza (Proroków) i Jezusa (Pisma). Tajemnicza medytacja nad Słowem z Góry Przemienienia jest zaproszeniem do codziennej lectio divina. To dzisiejsza Szkoła Słowa Bożego. Jezus zabiera nas codziennie na tę górę, gdy pozwalamy się prowadzić w modlitewnej medytacji nad Słowem.
ON przemienia się - zdumiewa - przemawia - wzywa, a ty: Wsłuchuj się!
A kiedy już schodzili z góry, miał miejsce dziwny nakaz: aby nikomu nie opowiadali o tym, co widzieli, dopóki Syn Człowieczy nie powstanie z martwych (Mk 9,9). Mają nie opowiadać aż do momentu zmartwychwstania. Później zaś ma to być główna treść (przesłanie) nauczania i wychowania w wierze. Nie ma duchowej przemiany bez przyjęcia tajemnicy zmartwychwstania: Jeśli zaś Chrystus nie zmartwychwstał, to próżne jest nasze głoszenie i próżna jest wasza wiara (por 1 Kor 15,14-15).
Na Górze Przemienienia Jezus zapowiedział pierwszy kerygmat: Ufaj, Jam zwyciężył świat! (J 16,33).
Zapytaj dzisiaj samego siebie:
- Czy podejmujesz codzienne wezwanie z Góry Przemienienia - codzienną modlitewną lectio divina?
- Na czym polega Twoja duchowa przemiana - "zmiana formy" (por. Rz 12,2; 2 Kor 3,18; Flp 3,21)?
- Jak głosisz kerygmat: "Jezus Chrystus cię kocha, dał swoje życie, aby cię zbawić, a teraz jest żywy u twego boku codziennie, aby cię oświecić, umocnić i wyzwolić" (Evangelii gaudium, 164)?
MÓDL SIĘ!
Zgromadziliśmy
się tu, Panie, przed Tobą i z Tobą dzięki Twojej łasce, bo to Ty nas tu
wezwałeś, a my pragniemy poddać się nowości Twego zmartwychwstania. Wiemy, Panie, że Twoja tajemnica nie posiada
żadnych analogii, że nie możemy zbliżyć się do niej przez porównania, wychodząc
z rzeczy, które znamy. To Ty sam, Panie, musisz wejść w nas ze swoim słowem,
swoją prawdą, swoją mocą, bowiem jedynie wtedy będziemy mogli odczuć Twoją
obecność, gdy Ty sam nam się udzielisz. Wiemy przecież, Panie, że nie
rozpoznamy Twojej obecności, wychodząc z tego, co rozumiemy, z tego, co sobie
wyobrażamy, nawet z tego, co już sami doświadczyliśmy; tylko Ty, Panie, możesz
dać nam w wierze doświadczenie Twojej obecności i prawdy o Tobie. Daj nam to,
Panie, byśmy bez ociągania porzucili stary bukłak ze starym winem, a ochoczo
przyjęli nowy bukłak z nowym winem, które Ty nam dajesz. Prosimy Cię o to, Panie Jezu Chryste, który żyjesz
teraz i zawsze, który sprawiasz, że we wszechświecie z każdym dniem coraz
bardziej jaśnieje Twoje zmartwychwstanie, aż objawi się ostatecznie, na wieki
wieków. Amen.
kard. C.M. Martini
ŻYJ SŁOWEM!
Przemień w sobie to "coś", co nie jest zgodne z wolą Zmartwychwstałego. Zmień coś małego, co uwiera Twoich bliskich: jakieś Twoje przyzwyczajenie, powtarzane często słowa, Twoje "dziwactwa, slogany..."!
ks. Jan Kochel
