Uroczystość Chrystusa Króla - 24.11.2019

2019-11-21

Gdy ukrzyżowano Jezusa, lud stał i patrzył. Lecz członkowie Wysokiej Rady drwiąco mówili: „Innych wybawiał, niechże teraz siebie wybawi, jeśli On jest Mesjaszem, Wybrańcem Bożym”. Szydzili z Niego i żołnierze; podchodzili do Niego i podawali Mu ocet, mówiąc: „Jeśli Ty jesteś królem żydowskim, wybaw sam siebie”. Był także nad Nim napis w języku greckim, łacińskim i hebrajskim: „To jest król żydowski”. Jeden ze złoczyńców, których tam powieszono, urągał Mu: „Czy Ty nie jesteś Mesjaszem? Wybaw więc siebie i nas”. Lecz drugi, karcąc go, rzekł: „Ty nawet Boga się nie boisz, chociaż tę samą karę ponosisz? My przecież sprawiedliwie, odbieramy bowiem słuszną karę za nasze uczynki, ale On nic złego nie uczynił”. I dodał: „Jezu, wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego królestwa”. Jezus mu odpowiedział: „Zaprawdę powiadam ci: Dziś ze Mną będziesz w raju”.

Postać króla kojarzy się nam z tronem, berłem i jabłkiem, pięknymi i bogato zdobionymi szatami, złotą koroną oraz niekończącymi się pokłonami, które poddani kierują w stronę monarchy. Jednak dzisiejsza Ewangelia ukazuje nam zupełnie inny obraz króla…

TRON – tronem Jezusa stał się krzyż (gr. stauros). Był to pionowy pal, do którego przywiązywano skazańca (często głową w dół) i pozostawiano na żer dzikich zwierząt. Istniały również narzędzia kary, które zawierały nie tylko pionową, lecz również poziomą belkę. Wówczas krzyż mógł przybrać formę litery „T” lub kształt, który jest nam doskonale znany „+”. Na krzyżu wieszano zbrodniarzy, zbiegłych niewolników lub osoby, które buntowały się przeciwko władzy. Wyroki śmierci wykonywano poza murami Jerozolimy, na niewielkim wzniesieniu w kształcie czaszki. Pagórek ten był skalisty i pozbawiony roślinności. W języku aramejskim nazywano go Golgotą, a po łacinie – Kalwarią. Oba terminy oznaczają „czaszkę”.

PIĘKNE I BOGATO ZDOBIONE SZATY – po przyjściu na Kalwarię żołnierze zdarli z Chrystusa szaty. Możemy sobie tylko wyobrazić, że i ta czynność musiała sprawić Jezusowi wielki ból, ponieważ materiał zapewne skleił się z ranami powstałymi w wyniku biczowania. Skazańcy, których krzyżowali Rzymianie, byli nadzy. Jednak ta praktyka była niedopuszczalna wśród Żydów, bowiem mężczyzna musiał być zakryty z przodu, a kobieta – z przodu i z tyłu.

BERŁO I JABŁKO – ich miejsce zajęły ostre gwoździe. Najprawdopodobniej nie wbijano je w dłonie, gdyż te nie utrzymałyby ciężaru ciała. Ranione były zatem nadgarstki. Często między nogi wkładano jeszcze kawałek drewna lub pod stopami umieszczano podnóżek. W ten sposób ciało nie spadało w dół. Męka Chrystusa trwała kilka godzin. Natomiast niektórzy skazańcy umierali nawet przez kilka dni.

ZŁOTA KORONA – na głowie Jezusa umieszczono koronę cierniową. Mogła być ona wykonana z rośliny o nazwie głożyna lub „cierń Chrystusa” (Ziziphus spina-christi). Najprawdopodobniej nie miała ona formy wianka, lecz swoim kształtem przypominała coś w rodzaju hełmu.

NIEKOŃCZĄCE SIĘ POKŁONY – ludzie, którzy przechodzili obok krzyża, wyśmiewali się z Jezusa i szydzili z Niego. Posługiwano się przy tym określeniami, które pojawiły się podczas przesłuchania Chrystusa przed Sanhedrynem. Nad głową skazańca zawsze umieszczano tabliczkę z wypisanym przestępstwem. W przypadku Chrystusa rzekomą winę zapisano aż w trzech językach, żeby dla każdego przechodnia ten tekst był zrozumiały. Głosił on: „JEZUS NAZAREJCZYK, KRÓL ŻYDÓW” (J 19,19-22).

KRÓL? Tak! „Wtedy powtórnie wszedł Piłat do pretorium, a przywoławszy Jezusa rzekł do Niego: «Czy Ty jesteś Królem Żydowskim?» Jezus odpowiedział: «Czy to mówisz od siebie, czy też inni powiedzieli ci o Mnie?» Piłat odparł: «Czy ja jestem Żydem? Naród Twój i arcykapłani wydali mi Ciebie. Coś uczynił?»Odpowiedział Jezus: «Królestwo moje nie jest z tego świata. Gdyby królestwo moje było z tego świata, słudzy moi biliby się, abym nie został wydany Żydom. Teraz zaś królestwo moje nie jest stąd». Piłat zatem powiedział do Niego: «A więc jesteś królem?» Odpowiedział Jezus: «TAK, JESTEM KRÓLEM…»” (J 18,33-37).

Warto zapytać:

Jezu Chryste, Królu Wszechświata, Panie nasz i Boże, Odkupicielu rodzaju ludzkiego, nasz Zbawicielu! Ty, który mówiłeś, że Królestwo Twoje nie jest z tego świata, który wzywałeś nas do szukania Królestwa Bożego i nauczyłeś nas prosić w modlitwie do Ojca: „przyjdź Królestwo Twoje”, wejrzyj na nas stojących przed Twoim Majestatem. Wywyższamy Cię, oddajemy Ci cześć i uwielbienie. Pokornie poddajemy się Twemu Panowaniu i Twemu Prawu.

Świadomi naszych win i zniewag zadanych Twemu Sercu przepraszamy za wszelkie nasze grzechy i zaniedbane dobro. Wyrażamy naszą skruchę i prosimy o zmiłowanie. Przyrzekamy zabiegać o pomnożenie Twojej Chwały, dziękować za nieskończone Miłosierdzie, które okazujesz z pokolenia na pokolenie, wiernością i posłuszeństwem odpowiadać na Twoją Miłość.

Boski Królu naszych serc, niech Twój Święty Duch, wspiera nas w realizacji tych zobowiązań, chroni od zła i dokonuje naszego uświęcenia. Niech pomaga nam porządkować całe nasze życie i posłannictwo Kościoła.

Króluj nam Chryste! Króluj w naszej Ojczyźnie, króluj w każdym narodzie, na większą chwałę Przenajświętszej Trójcy i dla zbawienia ludzi. Spraw, aby nasze rodziny, wioski, miasta i świat cały objęło Twe Królestwo: królestwo prawdy i życia, królestwo świętości i łaski, królestwo sprawiedliwości, miłości i pokoju, teraz i na wieki wieków. Amen.