Łk 24,13-35

W pierwszy dzień tygodnia dwaj uczniowie Jezusa byli w drodze do wsi, zwanej Emaus, oddalonej o sześćdziesiąt stadiów od Jeruzalem. Rozmawiali oni z sobą o tym wszystkim, co się wydarzyło. Gdy tak rozmawiali i rozprawiali z sobą, sam Jezus przybliżył się i szedł z nimi. Lecz oczy ich były jakby przesłonięte, tak że Go nie poznali.

On zaś ich zapytał: «Cóż to za rozmowy prowadzicie z sobą w drodze?» Zatrzymali się smutni. A jeden z nich, imieniem Kleofas, odpowiedział Mu: «Ty jesteś chyba jedynym z przebywających w Jerozolimie, który nie wie, co się tam w tych dniach stało».

Zapytał ich: «Cóż takiego?»

Odpowiedzieli Mu: «To, co się stało z Jezusem Nazarejczykiem, który był prorokiem potężnym w czynie i słowie wobec Boga i całego ludu; jak arcykapłani i nasi przywódcy wydali Go na śmierć i ukrzyżowali. A my spodziewaliśmy się, że On właśnie miał wyzwolić Izraela. Ale po tym wszystkim dziś już trzeci dzień, jak się to stało. Nadto, jeszcze niektóre z naszych kobiet przeraziły nas: były rano u grobu, a nie znalazłszy Jego ciała, wróciły i opowiedziały, że miały widzenie aniołów, którzy zapewniają, iż On żyje. Poszli niektórzy z naszych do grobu i zastali wszystko tak, jak kobiety opowiadały, ale Jego nie widzieli».

Na to On rzekł do nich: «O, nierozumni, jak nieskore są wasze serca do wierzenia we wszystko, co powiedzieli prorocy! Czyż Mesjasz nie miał tego cierpieć, aby wejść do swej chwały?» I zaczynając od Mojżesza, poprzez wszystkich proroków, wykładał im, co we wszystkich Pismach odnosiło się do Niego.

Tak przybliżyli się do wsi, do której zdążali, a On okazywał, jakoby miał iść dalej. Lecz przymusili Go, mówiąc: «Zostań z nami, gdyż ma się ku wieczorowi i dzień się już nachylił». Wszedł więc, aby zostać wraz z nimi. Gdy zajął z nimi miejsce u stołu, wziął chleb, odmówił błogosławieństwo, połamał go i dawał im. Wtedy otworzyły się im oczy i poznali Go, lecz On zniknął im z oczu. I mówili między sobą: «Czy serce nie pałało w nas, kiedy rozmawiał z nami w drodze i Pisma nam wyjaśniał?»

W tej samej godzinie zabrali się i wrócili do Jeruzalem. Tam zastali zebranych Jedenastu, a z nimi innych, którzy im oznajmili: «Pan rzeczywiście zmartwychwstał i ukazał się Szymonowi». Oni również opowiadali, co ich spotkało w drodze i jak Go poznali przy łamaniu chleba.

Dzisiaj przeżywamy Niedzielę Biblijną i rozpoczynamy - z inicjatywy papieża Franciszka i Dzieła Biblijnego im. św. Jana Pawła II - Tydzień Biblijny.

Nasze życie podobne jest do "drogi" - jako uczniowie idziemy do... do Emaus, które może być miejscem, wydarzeniem czy czasem, np. epidemii - pandemii.

Co jest ważne: jako chrześcijaninie nigdy nie jesteśmy sami - idzie z nami ON - JEZUS - PAN. Niepostrzeżenie przyłącza się do naszej drogi życiowej, pyta, słucha, radzi: "O czym to rozmawiacie?"; "Czym wy teraz żyjecie?"; "Co dla was jest ważne?".

Zapewne wielu z nas odpowie: "Boimy się o zdrowie - nasze i naszych bliskich". "Co będzie z naszą pracą, czy będziemy mieli za co żyć". "Co będzie z moją rodziną". "Co będzie w naszym kraju - czy wreszcie przestaną się kłócić?".

Zauważcie Jezus nas słucha, jak cierpliwie słuchał tych dwóch uczniów idących do Emaus. Nie są Mu obojętne nasze troski, smutki, niepokoje. ON je zrozumie, ale w pewnym momencie "przenosi" je na wyższy poziom.

"Co jest najważniejsze, co jest najpiękniejsze, za co warto życie dać?" - jak śpiewamy w oazowej piosence.

• Znasz sprawę Jezusa z Nazaret? Czy wiesz co się z Nim stało?

ON umarł i zmartwychwstał! Tak, naprawdę: "A myśmy się spodziewali..." - mówili uczniowie w drodze do Emaus.

• Jakie są twoje oczekiwania, wyobrażenia o Jezusie? Czego chcesz od JEZUSA?

• Po co przeszedłeś dziś do "naszego Emaus" (parafialnego kościoła)?

ON towarzyszy nam - ON jest z nami. Jest wtedy, kiedy jest dobrze, ale jeszcze bardziej wtedy, kiedy trudno, niebezpiecznie, kiedy grozi nam coś złego. Przecież umarł za nas - stał się człowiekiem - uniżył samego Siebie, nade wszystko Zmartwychwstał dla naszego usprawiedliwienia. ON jest ZMARTWYCHWSTANIEM i ŻYCIEM.

ON też tłumaczy nam wszystko - czyta z nami Pismo Święte - posyła Duch Pocieszyciela. ON jest Pierwszym Egzegetom i Kaznodziejom. Nie kapłan - on jest sługą Słowa. Pamiętajmy: "[Jezus] jest obecny w swoim słowie, bo gdy w kościele czyta się Pismo, On sam przemawia" - uczy Sobór (KL 7). Kto słucha Słowa, słucha Chrystusa. A "nieznajomość Pisma to nieznajomość Chrystusa" - przekonywał św. Hieronim.

Tak! Pan w drodze do Emaus raz podnosi głos na uczniów: «O, nierozumni, jak nieskore są wasze serca do wierzenia we wszystko, co powiedzieli prorocy! Czyż Mesjasz nie miał tego cierpieć, aby wejść do swej chwały?». I zaczynając od Mojżesza, poprzez wszystkich proroków, wykładał im, co we wszystkich Pismach odnosiło się do Niego.

Jeśli z wiarą słuchamy, rozważamy Biblię, to będziemy ją coraz lepiej rozumieć i nią żyć. Słowo musi być czytane, rozważane, przemodlone, by w końcu przemieniło nasze życie; byśmy spotkani się w komunii z Nim - "przełamali się" z Nim przy stole Eucharystii.

Tak, tam SŁOWO staje się CIAŁEM!

Jest tyle pięknych obrazów - porównań: Czym jest Pismo Święte?

Św. Jan Paweł II - patron Dzieła Biblijnego - wręczył na Tor Vergata w sierpniu 2000 r. młodym całego świata Pismo św., zachęcając do jego czytania. Prosił, by jeśli czegoś nie będą rozumieli, zwrócili się z tym do kapłanów czy katechetów. Według Jana Pawła II, bez "światła" Słowa Bożego człowiek będzie targany różnymi wizjami, będzie żyć w potrzasku różnych wyobrażeń. Będzie ciągle zagubiony i niedouczony. Będzie się męczył, tak jak ci dwaj w drodze do Emaus. Dopiero "światło" Słowa Bożego pozwoliło im zobaczyć, otworzyły się im oczy i serce zapałało, uwierzyli i spotkali się z Panem.

Tak więc: "Bierz i czytaj" - mówił anioł do św. Augustyna. To "list miłośny od Boga Ojca do człowieka".

Św. Grzegorz przywołał inny obraz - orzecha. Trzeba rozłupać twardą skorupę, aby dostać się do smacznego miąższu. Tak jest z czytaniem i rozumieniem Biblii. Jeśli nie będziesz cierpliwie czytał, to nie zrozumiesz. Wielki Papież Grzegorz przekonywał, że "słowa Boże, rosną z tym, kto je czyta (cum legente crescunt)"; daje przez to świadectwo, że Słowo przechodzi przez serce i przez życie, zanim jest głoszone.

Słowo Boże musi przejść przez twoje uchu do serca - z serca do Serca - rośnie i daje zrozumienie (umysł).

Zapraszam dzisiaj do podjęcia kilku inicjatyw w ramach Niedzieli i Tygodnia Biblijnego. Opisałem je na stronie "Szkoły Słowa Bożego". Dziś w całej diecezji czytana jest Ewangelia wg św. Mateusza (od Biskupa począwszy - poprzez przedstawicieli wszystkich 16-u dekanatów - nagrane na Youtube. Inna inicjatywa to konkurs z cennymi nagrodami na najlepszą ekranizację fragmentu Ewangelii Mateusza, a wreszcie w ramach liturgii domowej w naszych Kościołach domowych zapraszam do przeżywania Drogi światła na wzór Drogi krzyżowej. Codziennie jedna stacja - wybrane 7 zob. ssb24.pl

Pan Jezus "łamie się" z nami dzisiaj Słowem i Chlebem.

Wznieś pod niebo głos -

Obyśmy Go chcieli rozpoznać, przełamać się z Nim, ucieszyć i pobiec do naszych bliskich z orędziem: «Pan rzeczywiście zmartwychwstał i ukazał się Szymonowi». Oni również opowiadali, co ich spotkało w drodze i jak Go poznali przy łamaniu chleba.

Zapytaj dzisiaj samego siebie:

• Czym jest dla ciebie Pismo Święte?
• Czy jesteś w stanie - w tym tygodniu - codziennie poświęcić 10/15 minut na lekturę Ewangelii Mateusza?
• Czy wiesz, że Biblia ma moc oczyszczać nas z naszych słabości i grzechów ("Wy już jesteście czyści, dzięki słowu, które wam przekazałem" - J 15,3)?
  

fot. Kamień z groty św. Hieronima w Betlejem jk

* Zwiastun nabożeństwa "Drogi światła" z kościoła MB Częstochowskiej, Gliwice-Trynek - od poniedziałku 27.04 br.