Wyszukiwarka:
Rozważania niedzielne: Wielkanoc

V Niedziela Wielkanocna - 10.05.2020

2020-05-09

News

Poruszając się po nieznanych drogach warto uruchomić nawigację, skorzystać z mapy, albo posłuchać prowadzącego nas przewodnika, aby niepotrzebnie nie błądzić i dotrzeć bezpiecznie do celu. Podobnie jest w życiu, również potrzebujemy jasno określić swój cel i znać drogę, która do niego zaprowadzi. Dokąd idziesz? Jaki jest Twój cel? Kto jest Twoim przewodnikiem?




CZYTAJ!
J 14,1-12

Jezus powiedział do swoich uczniów: "Niech się nie trwoży serce wasze. Wierzycie w Boga? I we Mnie wierzcie. W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Gdyby tak nie było, to bym wam powiedział. Idę przecież przygotować wam miejsce. A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie, abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem. Znacie drogę, dokąd Ja idę". Odezwał się do Niego Tomasz: "Panie, nie wiemy, dokąd idziesz. Jak więc możemy znać drogę?" Odpowiedział mu Jezus: "Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej, jak tylko przeze Mnie. Gdybyście Mnie poznali, znalibyście i mojego Ojca. Ale teraz już Go znacie i zobaczyliście".

Rzekł do Niego Filip: "Panie, pokaż nam Ojca, a to nam wystarczy". Odpowiedział mu Jezus: "Filipie, tak długo jestem z wami, a jeszcze Mnie nie poznałeś? Kto Mnie zobaczył, zobaczył także i Ojca. Dlaczego więc mówisz: Pokaż nam Ojca? Czy nie wierzysz, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie? Słów tych, które wam mówię, nie wypowiadam od siebie. Ojciec, który trwa we Mnie, On sam dokonuje tych dzieł. Wierzcie Mi, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie. Jeżeli zaś nie, wierzcie przynajmniej ze względu na same dzieła. Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Kto we Mnie wierzy, będzie także dokonywał tych dzieł, których Ja dokonuję, owszem i większe od tych uczyni, bo Ja idę do Ojca".


ROZWAŻ!

Dziś z Chrystusem i Apostołami znajdujemy się w Wieczerniku. Przed chwilą Jezus obmył uczniom nogi, dał im przykazanie miłości. Uczniowie byli niewątpliwie poruszeni tym gestem, zaraz potem Jezus zapowiedział, że zostanie zdradzony. Uczniowie są tym przerażeni. W jednej chwili doświadczają wielu przeżyć i uczuć. Dlatego Jezus mówi: „Niech się nie trwoży serce Wasze” – dosłownie czytamy: „Niech nie wpada w zamęt serce Wasze”, gdyż uczniowie są rozbici wewnętrznie, czują się w tym wszystkim zgubieni.

Zagubionym uczniom Jezus chce wskazać właściwy kierunek - kurs, jaki powinni obrać. „Idę do Ojca”, mówi, a jednocześnie: „znacie drogę, którą idę” (J 14,2-4). Zagubiony Tomasz chce się upewnić, wydaje mu się, że nie zna ani celu, więc pyta: „Panie, nie wiemy dokąd idziesz. Jak więc możemy znać drogę?” (J 14,5). Na co słyszy odpowiedź: „Ja jestem drogą, prawdą i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przez mnie” (J 14,6).

Zauważ: Jezus mówi o swojej śmierci, nie jako o tragedii spowodowanej spiskiem, ale mówi o niej jako o przejściu (pascha) na spotkanie z Ojcem. Każdy z nas będzie musiał przejść przez bramę śmierci. Chrystus już przez nią przeszedł! Czy chcesz przejść tę drogę z Jezusem?

Śmierć nie jest ostatnim etapem drogi! Dziś Jezus nas o tym zapewnia! Po śmierci Chrystus przygotował dla nas "miejsce" - dom. Dom tutaj kojarzy się z czymś dobrym, z relacją pełną miłości i czułości – bo Bóg nie umie być inny, jak tylko Ojcem kochającym bezwarunkowo swoje dzieci! Takiego Ojca pokazał nam Jezus wielokrotnie, czy to kiedy przebaczył cudzołożnicy (por. J 8,10-11), kiedy w kobiecie chorej na krwotok zobaczył „córkę Abrahama” (por. Mk 5,34) i uzdrowił ją z jej niemocy i kiedy w oszukującym celniku Zacheuszu dostrzegł „syna Abrahama” (por. Łk 19,9-10), a ten doświadczywszy że w oczach Jezusa ma wartość i znaczenie rozdał swój majątek ubogim i tym, których skrzywdził. Jezus najpierw przywraca godność – taki jest On, taki jest Jego Ojciec, bo „kto mnie widzi, widzi także i Ojca” (J 14,9).

Droga, która prowadzi do domu, do Ojca, ma na imię Jezus. Co to oznacza? Tylko naśladując miłość Jezusa, najpierw z niej zaczerpnąwszy, możemy szczęśliwie dojść do Ojca. Nasze czyny powinny być również czynami, które będą innym ukazywały Ojca, bo kto ufa Jezusowi będzie dokonywał takich dzieła jakie dokonał Jezus, a nawet większe od nich uczyni (por. 14,12).

Znamy cel, wiemy jak do niego dojść. Zatem: ruszajmy w drogę!

W drodze zastanów się!

  • Czy ufasz zapewnieniu Jezusa, że po śmierci życie się nie kończy?
  • Czy tęsknisz za spotkaniem z Bogiem Ojcem, Jego Synem i Świętym Duchem Miłości "twarzą w twarz"?
  • Kiedy "spotkałeś" kochający wzrok Jezusa?
  • Skąd czerpiesz siły, aby kochać?
  • Czy na co dzień dostrzegasz okazje, aby kochać? Jakie to były sytuacje?
  • Czy w moich myślach, słowach i czynach jestem podobny do Jezusa? Kiedy Jezus może być ze mnie dumny?


MÓDL SIĘ!

Daj mi poznać Twoje drogi, Panie,
naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami.
Prowadź mnie w prawdzie według swych pouczeń,
Boże i Zbawco, w Tobie mam nadzieję.
Wspomnij na swoje miłosierdzie, Panie,
na swoją miłość, która trwa od wieków.
Nie pamiętaj mi grzechów i win mej młodości,
lecz o mnie pamiętaj w swoim miłosierdziu,
ze względu na dobroć Twą, Panie.
Dobry jest Pan i łaskawy,
dlatego wskazuje drogę grzesznikom.
Pomaga pokornym czynić dobrze,
uczy ubogich dróg swoich.
Wszystkie ścieżki Pana są pewne i pełne łaski
dla strzegących Jego praw i przymierza.

Ps 25,4-10


ŻYJ SŁOWEM!

Jedyną Ewangelią jaką przeczytają niektórzy ludzie jest nasze życie. W nadchodzącym tygodniu będę starał się okazać miłość względem tych, którzy są wokół mnie (świadectwo). Kiedy nie będę miał siły, aby kochać, będę zwracał się o nią do Pana.

Rafał Grajczyk

fot. Droga z czasów Jezusa - Jerozolima jk

Pozostałe tematy
Aktualności

Życzenia - Wielkanoc 2024

Raduj się, ziemio, opromieniona tak niezmiernym blaskiem, a oświecona jasnością Króla wieków, poczuj, że wolna jesteś od mroku, co świat okrywa! (Exultet)

Z okazji świąt Zmartwychwstania Pańskiego życzymy nadziei, by jej blask oświecał każdy dzień; miłości, by wypełniała wszelki mrok serca oraz wiary w pełne radości spotkanie Zmartwychwstałego Króla wieków. Redakcja ssb24.pl

więcej

Jak dobrze przeżyć W. Post?

WIELKI POST jest czasem walki duchowej i sztuki rozeznawania. Służą temu klasyczne formy pobożności: post, jałmużna, modlitwa..., droga krzyżowa, gorzkie żale, nawiedzanie kościołów stacyjnych, kazania pasyjne. Zapraszamy też do udziału w serii katechez o bałwochwalstwie; zob. katechezy.

więcej
zobacz wszystkie

Liczba wizyt: 13787197

Tweety na temat @Ssb24pl Menu
Menu