Święto Ofiarowania Pańskiego - 02.02.2021

2021-02-01

Gdy upłynęły dni oczyszczenia Maryi według Prawa Mojżeszowego, rodzice przynieśli Jezusa do Jerozolimy, aby Go przedstawić Panu. Tak bowiem jest napisane w Prawie Pańskim: „Każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie poświęcone Panu”. Mieli również złożyć w ofierze parę synogarlic albo dwa młode gołębie, zgodnie z przepisem Prawa Pańskiego.

A żył w Jerozolimie człowiek, imieniem Symeon. Był to człowiek prawy i pobożny, wyczekiwał pociechy Izraela, a Duch Święty spoczywał na nim. Jemu Duch Święty objawił, że nie ujrzy śmierci, aż nie zobaczy Mesjasza Pańskiego. Za natchnieniem więc Ducha przyszedł do świątyni. A gdy rodzice wnosili Dzieciątko Jezus, aby postąpić z Nim według zwyczaju Prawa, on wziął Je w objęcia, błogosławił Boga i mówił: „Teraz, o Władco, pozwól odejść słudze Twemu w pokoju, według Twojego słowa. Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie, któreś przygotował wobec wszystkich narodów: światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego, Izraela”. A Jego ojciec i matka dziwili się temu, co o Nim mówiono. Symeon zaś błogosławił ich i rzekł do Maryi, Matki Jego: „Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu i na znak, któremu sprzeciwiać się będą. A Twoją duszę miecz przeniknie, aby na jaw wyszły zamysły serc wielu”.

Była tam również prorokini Anna, córka Fanuela z pokolenia Asera, bardzo podeszła w latach. Od swego panieństwa siedem lat żyła z mężem i pozostała wdową. Liczyła już osiemdziesiąty czwarty rok życia. Nie rozstawała się ze świątynią, służąc Bogu w postach i modlitwach dniem i nocą. Przyszedłszy w tej właśnie chwili, sławiła Boga i mówiła o Nim wszystkim, którzy oczekiwali wyzwolenia Jerozolimy.

A gdy wypełnili wszystko według Prawa Pańskiego, wrócili do Galilei, do swego miasta Nazaret. Dziecię zaś rosło i nabierało mocy, napełniając się mądrością, a łaska Boża spoczywała na Nim.

Wydarzenie opisane przez ewangelistę Łukasza nawiązuje do ostatniej plagi egipskiej (Wj 11,4-7). Wówczas to zginęli wszyscy pierworodni synowie Egipcjan, a pierworodni synowie Izraelitów zostali ocaleni. Nieszczęście to objęło również zwierzęta. Na pamiątkę tego wydarzenia każdy pierworodny syn w Izraelu był traktowany jako własność Boga. Czterdziestego dnia po narodzinach dziecka trzeba je było przynieść do świątyni jerozolimskiej, oddać w ręce kapłana, a następnie wykupić za 5 syklów. 1 sykl to równowartość 4 denarów, a 1 denara wypłacano niewykwalifikowanemu robotnikowi za dzień pracy. Zatem 5 syklów to 20 denarów, czyli zarobek za 20 dni pracy. Dzień ofiarowania dziecka w świątyni jerozolimskiej był również dniem oczyszczenia jego matki. Kobieta miała wówczas obowiązek złożyć ofiarę z baranka. Nie wszystkim matkom sytuacja materialna na to pozwalała. Ubogie kobiety mogły złożyć ofiarę z dwóch synogarlic lub gołębi. Tak też było i w przypadku Maryi…

Podczas ofiarowania w świątyni Dzieciątko Jezus zostało oddane w ręce kapłana. Do dzisiaj Jego delikatne Ciało jest całkowicie zależne od kapłańskich rąk. Św. Faustyna zanotowała w „Dzienniczku” następujące słowa: „Często widzę Dzieciątko Jezus w czasie Mszy Świętej. Jest niezmiernie piękne, na wiek to tak wygląda, jakoby Mu roczek dochodził. Kiedy raz w naszej kaplicy ujrzałam to samo Dzieciątko w czasie Mszy Świętej, opanowało mnie szalone pragnienie i chęć nieprzeparta, żeby się zbliżyć do ołtarza i zabrać Dziecię Jezus. W tej samej chwili Dziecię Jezus stanęło przy mnie na rogu klęcznika i obiema rączętami trzymało się ramienia mojego - wdzięczne i radosne, wzrok pełen głębi i przenikliwości. Jednak kiedy kapłan złamał Hostię, Jezus stanął na ołtarzu i został złamany, i spożyty przez tego kapłana. Po Komunii Świętej ujrzałam Jezusa takiego samego w sercu swoim i czułam Go przez cały dzień fizycznie, rzeczywiście w sercu swoim. Skupienie głębsze ogarniało mnie bezwiednie i nie mówiłam z nikim ani słowa, unikałam o ile mogłam obecności ludzi, odpowiadałam zawsze na pytania co do obowiązków, poza tym ani jednego słowa” (Dz. 434).

Powróćmy jednak do analizowanego tekstu biblijnego. Tego samego dnia, co Święta Rodzina, przybył do świątyni jerozolimskiej Symeon. Był człowiekiem prawym i pobożnym. Ewangelista Łukasz zanotował, że Duch Święty objawił Symeonowi, że przed śmiercią zobaczy Mesjasza. Kiedy Symeon ujrzał Dzieciątko Jezus, wziął Je w objęcia i zaczął błogosławić Boga: „Teraz, o Władco, pozwól odejść słudze Twemu w pokoju, według Twojego słowa. Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie, któreś przygotował wobec wszystkich narodów: światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego, Izraela”. Na zakończenie każdego dnia te same słowa wypowiadają wszystkie osoby odmawiające Brewiarz (a dokładniej Kompletę, czyli modlitwę na zakończenie dnia). Ze świętem Ofiarowania Pańskiego wiąże się motyw światła. Starzec Symeon stwierdził, że to Jezus jest ową światłością. Na Mszę św. wierni przynoszą świecę, zwaną gromnicą. Tę świecę bierze się do ręki w niebezpieczeństwie wielkich klęsk lub grożącej śmierci. Niegdyś podczas burz zapalano gromnicę i stawiano w oknie. W ten sposób proszono Boga – przez wstawiennictwo Maryi – o ochronę ludzi i ich dobytku. Wreszcie gromnicę wkładano do rąk osób konających, by uchronić ich przed atakami złych duchów.

Symeon przepowiedział Maryi, że Jej duszę przeniknie miecz. W ikonografii bardzo często spotykamy wizerunek serca Najświętszej Maryi Panny, które jest przebite siedmioma mieczami. Każdy z tych mieczy symbolizuje jakąś boleść w życiu Matki Najświętszej. Oto one: przywołane już przeze mnie proroctwo Symeona, ucieczka do Egiptu, zagubienie dwunastoletniego Jezusa podczas pielgrzymki do Jerozolimy, spotkanie Matki ze swym Synem podczas Jego Drogi Krzyżowej, ukrzyżowanie i śmierć Chrystusa, zdjęcie ciała Jezusowego z krzyża oraz Jego złożenie do grobu.

Po wykupieniu Jezusa i po oczyszczeniu Maryi, Święta Rodzina wróciła do Nazaretu w Galilei. Tymczasem Dziecię Jezus „rosło i nabierało mocy, napełniając się mądrością, a łaska Boża spoczywała na Nim”.

Zastanów się:

• w jaki sposób chrześcijanin może oczyścić swoje grzeszne serce?
• czy masz w swoim mieszkaniu/domu gromnicę?
• jakie wydarzenie sprawiło Ci ostatnio przykrość?

(Kolekta ze Mszy św. w święto Ofiarowania Pańskiego)

2 lutego wybierz się do kościoła na Mszę św. Nie zapomnij zabrać ze sobą gromnicy. Podczas Eucharystii pomódl się za osoby, które służą Bogu i ludziom w zakonach, zgromadzeniach zakonnych, stowarzyszeniach życia apostolskiego i instytutach świeckich (tego dnia obchodzimy Światowy Dzień Życia Konsekrowanego). Podczas Mszy św. będą zbierane pieniądze na rzecz klasztorów klauzurowych. Pomóż i Ty.