Wyszukiwarka:
Rozważania niedzielne: Wielki Post

III Niedziela W. Postu - 07.03.2021

2021-03-05

News

Kiedy poznajemy nowe zagadnienia lubimy przykłady. Kiedy coś jest dla nas niejasne, niepewne, a nawet tajemnicze to konkretny znak pozwala nam zaufać. Dziś w III Niedzielę Wielkiego Postu zatrzymajmy się na chwilę na znakach.




Czytaj!
J 2,13-25

Zbliżała się pora Paschy żydowskiej i Jezus udał się do Jerozolimy. W świątyni napotkał tych, którzy sprzedawali woły, baranki i gołębie oraz siedzących za stołami bankierów. Wówczas sporządziwszy sobie bicz ze sznurków, powyrzucał wszystkich ze świątyni, także baranki i woły, porozrzucał monety bankierów, a stoły powywracał. Do tych zaś, którzy sprzedawali gołębie, rzekł: „Weźcie to stąd, a nie róbcie z domu Ojca mego targowiska”. Uczniowie Jego przypomnieli sobie, że napisano: „Gorliwość o dom Twój pożera Mnie”. W odpowiedzi zaś na to Żydzi rzekli do Niego: „Jakim znakiem wykażesz się wobec nas, skoro takie rzeczy czynisz?” Jezus dał im taką odpowiedź: „Zburzcie tę świątynię, a Ja w trzech dniach wzniosę ją na nowo”. Powiedzieli do Niego Żydzi: „Czterdzieści sześć lat budowano tę świątynię, a Ty ją wzniesiesz w przeciągu trzech dni?” On zaś mówił o świątyni swego ciała. Gdy więc zmartwychwstał, przypomnieli sobie uczniowie Jego, że to powiedział, i uwierzyli Pismu i słowu, które wyrzekł Jezus. Kiedy zaś przebywał w Jerozolimie w czasie Paschy, w dniu świątecznym, wielu uwierzyło w imię Jego, widząc znaki, które czynił. Jezus natomiast nie zwierzał się im, bo dobrze wszystkich znał i nie potrzebował niczyjego świadectwa o człowieku. Sam bowiem wiedział, co się kryje w człowieku.


Rozważ!

W dzisiejszym psalmie słyszymy piękne i pokrzepiające słowa: „Prawo Pańskie jest doskonałe i pokrzepia duszę, świadectwo Pana jest pewne, nierozważnego uczy mądrości:. Zwróćmy uwagę na dwa słowa „Prawo” i „świadectwo”. Kiedy Mojżesz przekazywał Dekalog (I czytanie) Izraelitom było to wydarzenie bardzo podniosłe, można by nawet powiedzieć, że zmieniające relację Narodu Wybranego do Boga - na nowo Żydzi mogli ustawić się w relacji do Jahwe, skorygować co jeszcze w ich życiu było nie tak. Jednak samo słowo „prawo” kiedyś (ale i dziś) kojarzy się z ograniczeniem, z pewnym jarzmem - trzeba go przestrzegać, aby wszystkim żyło się bezpieczniej, zaś w odniesieniu do prawa Bożego, by moja wiara i moralność prawdziwie czerpało od Boga.

Dlaczego zacząłem od fragmentu psalmu? Mnie osobiście dają te słowa wielki pokój. Najpierw odnośnie do „Prawa”. Od Starego Testamentu aż do Jezusa Prawo było wymagające (nie tylko Przykazania, ale i 365 nakazów i 248 zakazów Prawa żydowskiego). Chroniło jednak godność człowieka. Kształtowało relacje międzyludzkie. Pomagało uczciwie zbliżyć się do Boga. Właśnie dlatego psalmista mógł pokornie powiedzieć, że Prawo to nie dość, że jest doskonałe (Bóg je dał, nie mógł się pomylić), to jeszcze jest dla duszy pokrzepieniem. Paradoks! Prawo („tak rób”, „tego ci nie wolno”) jest pokrzepieniem. Dlaczego jest to możliwe?

Tutaj przejdźmy do drugiego słowa klucza - „świadectwo”. Jest nim sam Jezus. On jest świadkiem Boga. Scena z dzisiejszej Ewangelii jest niewątpliwie bardzo żywa, może i w niejednym słuchaczu pojawia się pewna myśl o brutalności reakcji Jezusa. Reakcja uczonych w PRAWIE jest pełna oburzenia: „Jakim znakiem się wykażesz przed nami (czyli przed Prawem całej religii żydowskiej) skoro czynisz takie rzeczy?” (w. 18). A co mówi Jezus? Wspomina o swojej Męce - o zburzeniu świątyni swojego Ciała. Jasne jest to, że dla uczonych i samych uczniów nie jest to jeszcze zrozumiałe, dlatego św. Jan dodaje, że uczniowie o tym wydarzeniu i odniesieniu Jezusa do Męki przypomnieli sobie dopiero po Zmartwychwstaniu. Jezus jako świadek Prawa daje nam jedną rzecz do zrozumienia: radykalizm Ewangelii, podniesiony przez osobę i nauczanie Jezusa do wyższego poziomu (głębia-istota Prawa), polega na ofierze: „zburzcie tę świątynię” (w. 19). OFIARA (MĘKA), a za nią kryje się miłość Jezusa do mnie i do Ciebie. Jezus jest świadkiem Prawa, który w miejsce ciążącego prawodawstwa daje tylko jedno przykazanie - Prawo Miłości (por. J 13,34-35). On jest znakiem doskonałego wypełnienia się Przykazań Bożych (por. Rz 13,9-10). On jest znakiem, że w Prawie idzie o miłość. On jest świadkiem Miłości poprzez znak Krzyża i znak Pustego Grobu.

Zapytaj siebie:

  • Jak wypełniasz prawo Boże?
  • Jakim świadkiem jesteś dla swoich bliźnich?
  • Czy pamiętasz przykazania Boże i kościelne?


Módl się!

A może tak przypomnieć sobie pacierz w postaci Bożych Przykazań?

Jam jest Pan, Bóg twój:

1. Nie będziesz miał cudzych bogów przede Mną.

2. Nie będziesz brał imienia Pana Boga twego nadaremno.

3. Pamiętaj, abyś dzień święty święcił.

4. Czcij ojca swego i matkę swoją.

5. Nie zabijaj.

6. Nie cudzołóż.

7. Nie kradnij.

8. Nie mów fałszywego świadectwa przeciw bliźniemu swemu.

9. Nie pożądaj żony bliźniego twego.

10. Ani żadnej rzeczy, która jego jest.


Żyj Słowem!

Masz tydzień. Pomyśl codziennie o jednym Przykazaniu. Odnieś je do Jezusa i Jego radykalnej miłości. Może uda Ci się konkretnie coś zmienić w swoim rozumieniu i WYPEŁNIANIU Przykazań.

Daniel Bembenek

fot. Tablice Dekalogu - witraż w parafii Suchy Las

Pozostałe tematy
Aktualności

Codziennik biblijny

Nowa pomoc w modlitewnej i medytacyjnej lekturze Pisma Świętego. Flos Carmeli to wydawnictwo Warszawskiej Prowincji Karmelitów Bosych. O. Jan Ewangelista Krawczyk OCD popularyzuje modlitewną lekturę Biblii w rytmie lectio divina przede wszystkim na Youtube (zob. www.youtube.com/KarmeliTy).

więcej

XIII Tydzień Wychowania

XIII Tydzień Wychowania 10 - 16 września br. przeżywamy w kontekście dwóch ważnych wydarzeń: Synodu „Ku Kościołowi synodalnemu: komunia, uczestnictwo i misja” i beatyfikacji Józefa i Wiktorii Ulmów oraz ich dzieci. Stąd tegoroczne hasło „Wspólnota słuchająca i ewangelizująca”; zob. TW23 oraz GN 13/23; GGN 14/23; Jedność.

więcej
zobacz wszystkie

Liczba wizyt: 12409633

Tweety na temat @Ssb24pl Menu
Menu