2021-04-16
Uczniowie opowiadali, co ich spotkało w drodze i jak poznali Jezusa przy łamaniu chleba.
A gdy rozmawiali o tym, On sam stanął pośród nich i rzekł do nich: «Pokój wam!».
Zatrwożonym i wylękłym zdawało się, że widzą ducha. Lecz On rzekł do nich: «Czemu jesteście zmieszani i dlaczego wątpliwości budzą się w waszych sercach? Popatrzcie na moje ręce i nogi: to Ja jestem. Dotknijcie Mnie i przekonajcie się: duch nie ma ciała ani kości, jak widzicie, że Ja mam». Przy tych słowach pokazał im swoje ręce i nogi.
Lecz gdy oni z radości jeszcze nie wierzyli i pełni byli zdumienia, rzekł do nich: «Macie tu coś do jedzenia?». Oni podali Mu kawałek pieczonej ryby. Wziął i spożył przy nich.
Potem rzekł do nich: «To właśnie znaczyły słowa, które mówiłem do was, gdy byłem jeszcze z wami: Musi się wypełnić wszystko, co napisane jest o Mnie w Prawie Mojżesza, u Proroków i w Psalmach». Wtedy oświecił ich umysły, aby rozumieli Pisma.
I rzekł do nich: «Tak jest napisane: Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie; w imię Jego głoszone będzie nawrócenie i odpuszczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od Jeruzalem. Wy jesteście świadkami tego».
W
dzisiejszej Ewangelii widzimy niezwykle interesującą scenę. Uczniowie znajdują się [w Wieczerniku] w środku
emocjonalnego chaosu, który sami przeżywają, spotykając Jezusa w tajemnicy paschalnej. Aby zrozumieć tę perykopę warto rozważyć fragment wcześniejszy, bardzo znamienny dla relacji
św. Łukasza.
Słyszymy tam o dwóch uczniach, którzy spotkali Pana w drodze (w. 35). Idąc
do Emaus, przechodzą bardzo wymierną przemianę. Oni rozpoczynają drogę jako "wątpiący", lecz po przejściu z Panem nie tylko 60 stadiów (w. 13) oraz swoistym "spacerze" (intelektualnym) po Prawie i Prorokach (w. 27), wracają do
pozostałych uczniów jako "pewni i zaangażowani" świadkowie (Łk 24,33-35).
Wtedy wśród pozostałych uczniów kolejny raz pojawia się
ich Mistrz. Pośrodku wielkiego chaosu ("zmieszani i przestraszeni") przychodzi do nich z darem pokoju.
Już w czasach
Starego Testamentu słowo "pokój” było przez wszystkich pożądanym darem (Ps 34,15; Ps 37,11). Hebr. szalom oznaczało stan nie zakłóconego posiadania dóbr materialnych, szczęścia i przede wszystkim zdrowia (por. 2 Sm 18,32; Ps 38,4; Ps 73,3; Iz 57,19; Łk 11,21; Dz 24,2). Także dzisiaj pobożni Żydzi
witają się wzajemnie słowem Szalom - "Pokój!”.
W Ewangelii Łukasza, niespokojni i zdezorientowani
uczniowie, karmieni dochodzący zewsząd sprzecznymi informacjami, nagle otrzymują namacalny dowód
tego, że zmartwychwstanie jest prawdą. Zmartwychwstały Pan objawia im Siebie jako Księcia Pokoju (Iz 9,5n; por. Łk 24,36; J 20,19.21.26).
"Zatrwożonym
i wylękłym zdawało się, że widzą ducha" - wyjaśnia Ewangelista (w. 37). Jezus jednak doskonale rozumie ich
wątpliwości, dlatego dobitnie potwierdza swoją namacalną obecność,
pozwalając się uczniom dotykać i jedząc z nimi posiłek. A ponadto uświadamia uczniom, że są spadkobiercami starotestamentalnych tajemnic i świadkami ich spełnienia, co potwierdza się "w Prawie Mojżesza, u Proroków i w Psalmach" (w. 44). Wyraźnie potwierdza się w tej sytuacji droga do
Emaus (por. Łk 24,27).
Zmartwychwstały Pan, wypełniając serca uczniów pokojem, poleca im wreszcie misję, aby świadczyli o Nim w świecie (Łk 24,47n; por. Mt 28,20; Dz 1,8).
MÓDL SIĘ!
Wraz ze św. Pawłem VI wołajmy do miłosiernego Boga o pokój:
Panie, Boże pokoju, Ty stworzyłeś ludzi i obdarzyłeś ich łaską, aby dać im uczestnictwo w Twej chwale. Przynosimy Ci chwałę i dziękczynienie za to, że zesłałeś nam umiłowanego Syna Jezusa Chrystusa i przez tajemnicę paschalną uczyniłeś Go sprawcą wszelkiego zbawienia, źródłem wszelkiego pokoju, więzią wszelkiego braterstwa.
Dziękujemy Ci za pragnienia, wysiłki, czyny, jakie Twój Duch pokoju wzbudził w naszych sercach, aby w miejsce nienawiści zaprowadzić miłość, w miejsce nieufności - zrozumienie, w miejsce obojętności - poczucie współodpowiedzialności.
Otwórz jeszcze szerzej nasze umysły i serca na konkretne potrzeby miłości we wszystkich naszych braciach, abyśmy stawali się coraz bardziej budowniczymi pokoju.
Pamiętaj, Ojcze miłosierdzia, o wszystkich, których praca, cierpienie i ofiara życia pomnażają ducha braterstwa na całym świecie. Niechaj ogarnie ludzi wszystkich ras i języków Twoje Królestwo sprawiedliwości, pokoju i miłości i niechaj całą ziemię napełni Twoja chwała. Amen.
Pokój bardzo silnie skojarzony jest z ciszą. Spróbuj modlić się w najbliższym czasie ciszą - nie mów nic, skup swoją uwagę na miłości Jezusa i wpuść Go do Wieczernika twojego serca, aby napełnił je słodkim darem pokoju.