XIX Niedziela zwykła - 12.08.2012

2012-08-10

J 6,41-51

Żydzi szemrali przeciwko Jezusowi, dlatego że powiedział: «Jam jest chleb, który z nieba zstąpił». I mówili: «Czyż to nie jest Jezus, syn Józefa, którego ojca i matkę my znamy? Jakżeż może On teraz mówić: "Z nieba zstąpiłem"». Jezus rzekł im w odpowiedzi: «Nie szemrajcie między sobą! Nikt nie może przyjść do Mnie, jeżeli go nie pociągnie Ojciec, który Mnie posłał; Ja zaś wskrzeszę go w dniu ostatecznym. Napisane jest u Proroków: Oni wszyscy będą uczniami Boga. Każdy, kto od Ojca usłyszał i nauczył się, przyjdzie do Mnie. Nie znaczy to, aby ktokolwiek widział Ojca; jedynie Ten, który jest od Boga, widział Ojca. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto [we Mnie] wierzy, ma życie wieczne. Jam jest chleb życia. Ojcowie wasi jedli mannę na pustyni i pomarli. To jest chleb, który z nieba zstępuje: Kto go je, nie umrze. Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba. Jeśli ktoś spożywa ten chleb, będzie żył na wieki. Chlebem, który Ja dam, jest moje ciało, [wydane] za życie świata».

ROZWAŻ!

Podróżowanie ciągle jedną drogą rodzi niebezpieczeństwo rutyny. Przyzwyczajamy się nie tylko do widoków i etapów podróży, ale także do występujących na niej szczegółów. Umykają nam one, a podróż przebiega dzień po dniu tymi samymi, coraz głębszymi koleinami, z których po jakimś czasie trudno się wydostać.

Podobnie bywa ze znanym dobrze tekstem. Raz przyjęty sposób interpretacji narzuca się tak bardzo, że przysłania istotne szczegóły pozwalające nieco odmiennie, a przez to bardziej świeżo spojrzeć na przesłanie zawarte w utworze.

Eucharystyczna interpretacja 6 rozdziału Ewangelii wg. św. Jana jest oczywista i uświęcona przez tradycję, ale spójrzmy dziś na jeden detal: „Oni wszyscy staną się uczniami Boga”.

Uczeń z natury czegoś nie wie. Chce się rozwijać i potrzebuje prowadzenia. Poszukuje nowych dróg.

Jezus mówi o spełniającej się zapowiedzi proroków – pilnych uczniów Boga, którzy otrzymali w wizjach tę piękną perspektywę, iż wszyscy stają się słuchaczami Bożego słowa. Otwarta została przed nami wielka i piękna możliwość słuchania i rozumienia Boga. Poznawania i wypełniania Jego woli.

To właśnie nasz czas: wszyscy stajemy się uczniami.

Można wymienić trzy pożądane cechy ucznia:

- otwartość,

- uwaga,

- wytrwałość.

Otwartość!

Zabrakło jej znajomym i rodakom Jezusa. Znajomy i rodak (Któż z Polaków nie przyznaje się do Jana Pawła II, a spójrz na swoją znajomość jego nauczania) to jeszcze nie uczeń. Właśnie ta lekceważeniem podszyta znajomość rysów, gestów, słów i nawyków Jezusa stała się przeszkodą dla rozpoznania w Nim namaszczenia Bożego. Jeśli mamy stać się uczniami, potrzebujemy podstawowej ciekawości i gotowości szerszego spojrzenia na świat i Boga.

Uwaga!

Jeśli nie uważamy na pierwszych wykładach, trudno zrozumieć kolejne. Jezus nawiązuje do słuchania Ojca w niebie, który przez całą historię przygotowywał naród na przyjęcie Syna Bożego. Rodacy Jezusa słabo odrobili tę lekcję – byli mało uważni przy czytaniu i rozważaniu Starego Przymierza. Nowe treści w stylu: „przyszedłem z nieba”, „wskrzeszę w dniu ostatecznym”, „jestem chlebem życia” okazały się przerastać ich możliwości. Z niczym im się nie kojarzyły. Jeśli mamy stawać się uczniami powinniśmy skrupulatnie rozważać Pismo święte, uważnie śledząc powiązania między księgami, osobami i wydarzeniami.

Wytrwałość!

Właściwie każda przemowa Jezusa odnotowana u Jana kończy się konfrontacją z Żydami. Z Mistrzem pozostają tylko wytrwali. Ci, którzy nie zniechęcają się ani głębią nauki, ani trudami drogi. Tylko apostołowie dotrwali do momentu ostatecznego wyjaśnienia tajemnicy „Chleba, który zstąpił z nieba” w wielkoczwartkowy wieczór. Jeśli mamy stawać się uczniami nie możemy rezygnować w połowie drogi, nawet gdy nie wszystko jest jasne i proste. Dzień po dniu zdobywane zrozumienie prowadzi do świadomego współdziałania z Mistrzem.

Nikt z nas nie może uciec od wyżej wymienionych wymagań. Jeśli rzeczywiście zrealizowany ma być Boży zamiar, uczniostwo jest czymś koniecznym. Nie możemy się wymawiać obowiązkami czy „zajęciami dodatkowymi”. Zatem przed każdym z nas stoi zadanie wypracowania i rozwijania otwartości, uwagi i wytrwałości. Potrzebna jest każdemu z nas świadomość tego procesu i coraz jaśniejsze decyzje.

MÓDL SIĘ!

Ojcze pociągnij mnie ku Prawdzie, bym mógł przyjść do Jezusa.

Jezu otwórz moje oczy, abym widział Twoje dzieła; otwórz moje uszy, bym słuchał jak uczniowie; otwórz moje serce, bum rozpoznał Twą obecność; otwórz moją duszę, bym przyjmował Twoje objawienie.

Duchu Święty przychodź każdego dnia, by Boże światło we mnie nie zgasło.

ŻYJ SŁOWEM!

Przeczytaj codziennie fragment Ewangelii zwracając uwagę na postawę uczniów względem Jezusa jako Mistrza i Nauczyciela.