Uroczystość św. Stanisława - 09.05.2022
2022-05-05
Jedną z cech dobrego pasterza jest znajomość owiec ("Ja
jestem dobrym pasterzem i znam owce moje" - J 10,14) i rzeczywiście trudno sobie
wyobrazić gospodarza, który nie zna wieku, charakteru, a czasami niedomagań
swoich owiec. Jest jednak coś szczególnego w tej znajomości, o której mówi
Jezus ("podobnie jak Mnie zna Ojciec, a Ja znam Ojca" - J 10,15).
Tą
charakterystyczną cechą, jak widzimy, jest w z a j e m n o ś ć – tak, jak Jezus zna Ojca,
tak Jezus zna owce, tak jak Jezusa zna Ojciec, tak Jezusa znają owce. Jezus
akcentuje zatem proporcjonalność poznania, pewną równowagę, która powstaje
właśnie dzięki wzajemnemu poznaniu. Nikt bowiem z ludzi nie ma wątpliwości, że
Bóg Ojciec lepiej zna Jezusa niż my ludzie. Nie chodzi więc o ilość informacji,
o porównywanie wiedzy ludzkiej z wiedzą Bożą, Jezusowi chodzi o inną znajomość,
o inny jej rodzaj - chodzi o takie poznanie, do którego jesteśmy zdolni.
Owce mogą:
- myśleć o Pasterzu,
- tęsknić za Pasterzem,
- słuchać głosu Pasterza,
- przebywać z Nim,
- nie oddalać się od Niego,
-
wykonywać Jego polecenia itd. To wszystko Jezus już czyni ale spodziewa się po nas jako owcach właśnie takiej postawy.
Poznanie, o którym mówi Jezus, jest bardziej poznaniem serca i woli, to nasze codzienne decyzje mogą nas przybliżać do tej równowagi, o której wspomina Jezus. Gdy budzimy się myślimy o Pasterzu, kiedy mamy podjąć decyzję, wyczekujemy Jego głosu, gdy tracimy Go z oczu, tęsknimy za Nim, gdy zapędzimy się w niebezpieczne rejony natychmiast wracamy do Jego owczarni. Wtedy szczerze ale pokornie możemy odpowiedzieć jak Piotr: "Panie, Ty wszystko wiesz, Ty wiesz, że cię kocham" (J 21,17).
Przeczytaj swój ulubiony fragment Ewangelii, gdzie rozpoznajesz wyraźnie głos Pasterza.
