Uroczystość Zesłania Ducha Świętego - 05.06.2022

2022-06-03

Jezus powiedział do swoich uczniów: „Jeżeli Mnie miłujecie, będziecie zachowywać moje przykazania. Ja zaś będę prosił Ojca, a innego Parakleta da wam, aby z wami był na zawsze. Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go i przyjdziemy do niego, i mieszkanie u niego uczynimy. Kto nie miłuje Mnie, ten nie zachowuje słów moich, a nauka, którą słyszycie, nie jest moja, ale Tego, który Mnie posłał, Ojca. To wam powiedziałem, przebywając wśród was. A Paraklet, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem”.

Dawcą prezentów/darów jest również Duch Święty. Św. Jan Paweł II podzielił się kiedyś świadectwem, że jest w jego życiu szczególna modlitwa, którą rozpoczyna każdy swój dzień. To była modlitwa do Ducha Świętego, a dokładnie o siedem darów. Każda osoba, która uczyła się katechizmu przed I Komunią Świętą wie, że wyróżniamy siedem darów Ducha Świętego: mądrości, rozumu, umiejętności, rady, męstwa, pobożności i bojaźni Bożej. Młody Karol Wojtyła w wieku 9 lat stracił matkę. Po jej śmierci został ministrantem, ale niezbyt gorliwym. Któregoś dnia Jego ojciec powiedział: „Nie jesteś dobrym ministrantem. Nie modlisz się dosyć do Ducha Świętego. Powinieneś się modlić do Niego”.

Pierwszym prezentem/darem Ducha Świętego jest mądrość. Papież Franciszek stwierdził, że mądrość jest widzeniem świata, sytuacji, okoliczności i problemów oczami Boga. Święty Paweł w Liście do Efezjan zapisał: „Baczcie pilnie jak postępujecie: nie jako niemądrzy, ale jako mądrzy […] Nie bądźcie przeto nierozsądni, lecz usiłujcie zrozumieć, co jest wolą Pana”. Mądrość polega zatem na życiu zgodnym z wolą Bożą i Bożymi przykazaniami. W konfesjonale katedralnym, gdzie spowiadam, wisi obrazek przedstawiający Pana Jezusa, który patrzy prosto na spowiednika. Na tym obrazku zapisane jest pytanie: „Co powiedziałby Jezus?” Oj, niekiedy się zastanawiam, co powiedziałby Jezus osobie, która się akurat spowiada. Zachęcam, byśmy często zadawali sobie podobne pytanie: „Co zrobiłby na moim miejscu Jezus?”

Drugim prezentem Ducha Świętego jest dar rozumu. I wcale tu nie chodzi o naszą inteligencję, którą jedni są bardziej, a drudzy mniej obdarowani. Kiedy błagam Ducha Świętego o dar rozumu, to proszę o to, abym – na ile mój umysł może pojąć – zrozumiał prawdy wiary.

Kolejny jest dar umiejętności. Chodzi o to, byśmy patrząc na świat i kontemplując piękno przyrody, dostrzegali w tym wszystkim dzieło Bożej mądrości i dobroci oraz byśmy pamiętali, że rzeczy stworzone nie są w stanie zaspokoić wszystkich naszych pragnień. Już w Księdze Mądrości czytamy: „Głupi z natury są wszyscy ludzie, którzy nie poznali Boga: z dóbr widzialnych nie zdołali poznać Tego, który jest, patrząc na dzieła nie poznali Twórcy” (Mdr 13,1). Ale dar umiejętności to również zdolność do chwalenia Boga za swoje życie, za to, kim jestem i co posiadam. Każdy z nas został stworzony przez Pana Boga. I nie chodzi tu o jakąś linię produkcyjną, gdzie każdy tworzony przedmiot jest taki sam. Każdy człowiek jest kimś wyjątkowym, niepowtarzalnym i niezastąpionym. Nie narzekaj na swój wygląd, bo w oczach Bożych jesteś piękny/piękna. W Iz 45,9 czytamy: „Biada temu, kto spiera się ze swoim twórcą […] Czyż powie glina temu, co ją kształtuje: «Co robisz?», albo jego dzieło powie mu: «Niezdara!» Spójrz w lustro i zachwyć się sobą. Powtórz za psalmistą: „Ty bowiem utworzyłeś moje nerki, Ty utkałeś mnie w łonie mej matki. Dziękuję Ci, że mnie stworzyłeś tak cudownie, godne podziwu są Twoje dzieła” (Ps 139,13-14a).

Kolejnym prezentem Ducha Świętego jest dar rady. Jest on szczególnie potrzebny w chwilach trudnych, gdy nie wiemy, jak mamy postąpić. Prośmy Pana Boga, by oświecał nasze serca i podpowiadał, co mamy mówić, jak mamy się zachowywać i jaką drogą mamy kroczyć.

Piąty jest dar męstwa, który jest potrzebny w chwilach trudnych i w czasie pokus. A ja bym powiedział, że ten dar jest nam potrzebny codziennie. Św. Faustyna Kowalska zanotowała w swoim „Dzienniczku” takie słowa: „Jezu mój, pomimo Twych łask, jednak czuję i widzę całą nędzę swoją. Zaczynam dzień walką i kończę go walką, zaledwie się uprzątnę z jedną trudnością, to na jej miejsce powstaje dziesięć do zwalczenia, ale nie martwię się tym, bo wiem dobrze, że to jest czas walki, a nie pokoju. Kiedy ciężkość walki przechodzi siły moje, rzucam się jak dziecię w objęcia Ojca Niebieskiego i ufam, że nie zginę. O Jezu mój, jak bardzo jestem skłonna do złego i to mnie zmusza do ustawicznego czuwania nad sobą, ale nie zrażam się niczym, ufam łasce Bożej, która w największej nędzy obfituje” (Dz. 606). Pamiętajmy również o słowach św. Pawła: „Wszystko mogę w Tym, który mnie umacnia” (Flp 4,13).

Kolejnym darem Ducha Świętego jest pobożność. Ten prezent jest nam potrzebny szczególnie po to, byśmy chętnie przebywali z Bogiem na modlitwie, byśmy w innych ludziach widzieli nasze siostry i naszych braci, a Kościół traktowali jak czułą matkę i miejsce Bożego działania.

I wreszcie dar bojaźni Bożej, który tak często jest źle rozumiany. My nie musimy się bać Boga, bo o Jego delikatności i czułości względem nas świadczy chociażby to, że zesłał na świat swojego Syna – Jezusa, który umarł za nas na drzewie krzyża. Bać się mamy natomiast grzechu, który obraża Pana Boga.

• jaka jest Twoja relacja z Duchem Świętym?
• o który dar chciałbyś/chciałabyś prosić Ducha Świętego i dlaczego?

i Twoich doskonałości Bożych,

o dar rozumu do lepszego zrozumienia ducha tajemnic wiary świętej,

o dar umiejętności, abym w życiu kierował się zasadami tejże wiary,

o dar rady, abym we wszystkim u Ciebie szukał rady i u Ciebie ją zawsze znajdował,

o dar męstwa, aby żadna bojaźń ani względy ziemskie nie mogły mnie od Ciebie oderwać,

o dar pobożności, abym zawsze służył Twojemu Majestatowi z synowską miłością,

o dar bojaźni Bożej, abym lękał się grzechu, który Ciebie, o Boże, obraża.

Amen.

Postaraj się – tak jak św. Jan Paweł II – odmawiać powyższą modlitwę CODZIENNIE.