Bł. Alfons Tracki (†1946) Bliszczyce – Szkodra (Albania)

2017-10-03

Łk 18,15–17

Przynosili do Jezusa również małe dzieci, żeby na nie kład ręce, lecz uczniowie widząc to, szorstko im zabraniali. Jezus zaś przywołał je do siebie, mówiąc: «Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie i nie przeszkadzajcie im: do takich bowiem należy królestwo Boże. Zaprawdę, powiadam wam: Kto nie przyjmie królestwa Bożego jak dziecko, ten nie wejdzie do niego».

Misja nauczycielska Jezusa została „zatrzymana” przez z pozoru drugorzędne wydarzenie. Oto przyprowadzono do Niego „małe dzieci” (niemowlęta), nie tyle by je uczyć, co „położyć na nie ręce” – (po)błogosławić. Uczniowie jednak „szorstko” zabraniali (gr. epitimaō – „obarczać winą, łajać, ganić, upominać, karcić”) im dostępu do Jezusa. On zaś uważał dziecko za ideał prawdziwego ucznia (por. Mt 10, 42; 19, 14; Mk 9, 41), mając na uwadze jego małość – uniżenie (por. 18, 14), całkowitą zależność i to, że wszystko, co otrzymuje, traktuje jako dar (por. Mk 10, 15). Mistrz wzywał więc wszystkich swoich uczniów, by powrócili do stanu swego dzieciństwa(por. Mt 18, 3; J 3, 5). Dopiero wtedy będą godni tego, by i na nich „włożyć ręce” – (po)błogosławić. Obrzęd włożenia rąk w Kościele pierwotnym oznaczał gest przekazywania władzy, pewnej funkcji (służby) i odpowiedzialności we wspólnocie (por. Dz 6, 6; 13, 3; 1 Tm 4, 14; 5, 22; 2 Tm 1, 6).

Służba apostolska zawsze łączyła się z misją nauczania i uzdrawiania (por. Mt 10, 7n; 28, 19-20; Łk 24, 47n). Uczeń Chrystusa ma przede wszystkim ułatwiać „wszystkim” dostęp do Niego. Jego zasadniczą misją jest posługa na rzecz królestwa Bożego!

To piękne powołanie odkrył w sobie młody chłopak spod Branic w ziemi głubczyckiej na granicy Śląska i Moraw. Alfons urodził się 2 grudnia 1896 roku w małej wiosce Bliszczyce, ochrzczony w miejscowym kościele pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej. Jego ojciec, Joseph Tracky, był urzędnikiem Rzeszy Niemieckiej. Matka, Martha z domu Schramm, zajmowała się domem rodzinnym i wychowywaniem dzieci. Wbrew oczekiwaniom ojca, który marzył o karierze wojskowej syna, młody Alfons zdecydował się w 1912 r. rozpocząć nowicjat w zakonie Braci Szkolnych Marystów w Wiedniu. Tam przyjął imię Gebhard. Zakon Braci Szklonych skupiał się na prowadzeniu szkół w krajach o wysokim wskaźniku analfabetyzmu. W czasie studiów brat Tracki miał możliwość poznać Bałkany, odwiedzając Czarnogórę i Albanię. W 1920 r. ukończył studia teologiczne w Bośni, a w 1925 r. został wyświęcony na kapłana w albańskiej Szkodrze. Z uwagi na znajomość miejscowych języków i zwyczajów został skierowany do pracy misyjnej w północnej Albanii; wiele czasu poświęcając nauczaniu i duszpasterstwu wśród dzieci i młodzieży. Założył dla nich m.in. kulturalno–sportowe stowarzyszenie „Virbus Unitis”.

Śląsko–morawskie pochodzenie i łącząca się z nim płynna znajomość języka niemieckiego umożliwiła mu w czasie II wojny światowej negocjowanie uwolnienia wielu Albańczyków z rąk Wehrmachtu w latach 1943-44. Po przejęciu władzy przez komunistów odmówił wyjazdu z Albanii. Pracował w parafii Pulaj, gdzie został aresztowany 25 czerwca 1946 roku za udzielenie sakramentu namaszczenia chorych jednemu z młodych parafian, rannemu w walce z komunistami. Przez sąd wojskowy został skazany na karę śmierci za działalność antykomunistyczną i współpracę z okupantem. Wyrok wykonano 18 lipca 1946 roku. Wczesnym rankiem został rozstrzelany pod murem cmentarza w Szkodrze. Ciało wrzucono do dołu i zasypano wapnem. Miejsce jego pochówku nie jest znane.

W świetle czytelnego świadectwa męczeństwa warto zapytać:

• Jak naśladować Jedynego Nauczyciela i Mistrza (por. Mt 23, 1–12; J 13, 13)?
• Co ma zasadniczy wpływ na budowanie autorytetu rodziców, wychowawców i nauczycieli?
• Jak odczytujesz apel papieża Franciszka: „Rodzina uratuje świat”? Dlaczego tak istotny jest powrotu do tego, co przez wieki się sprawdzało - do źródeł, czyli do rodziny jako miejsca ewangelizacji, przyjmowania i wychowywania dzieci, do wychowania w kręgu wartości religijnych (moralnych)?

Wszechmogący, wieczny Boże, z Twoją pomocą błogosławiony Ksiądz Alfons Tracki aż do śmierci walczył w obronie wiary, spraw za jego wstawiennictwem, abyśmy z miłości ku Tobie znosili wszelkie przeciwności i ze wszystkich sił dążyli do Ciebie, bo Ty jesteś prawdziwym życiem. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, Bóg, przez wszystkie wieki wieków Amen.

„Dobre wychowanie zewnętrzne wypływa z dobrego wychowania charakteru, które powinno się opierać na głębokim życiu wewnętrznym. Człowiek dobrze wychowany zewnętrznie będzie tym samym karny, opanowany i umartwiony (…). Dobre wychowanie powinno opanować w człowieku wszystko to, co mogłoby bliźniemu być przykre lub wstrętne. Zatem dobre wychowanie oparte jest na miłości, zapominaniu o sobie i na wyrzeczeniu się siebie” – przekonywała nauczycieli i wychowawców niewidomych Matka Elżbieta Róża Czacka. Jakże aktualna jest troska o kształtowanie dobrego charakteru dzieci i młodzieży – wychowanie oparte na chrześcijańskich wartościach. Poszukaj w swoim otoczeniu wzorów osobowych, dobrych współczesnych przykładów ludzi, które młodzi mogliby naśladować!