Wyszukiwarka:
Rozważania tematyczne: Mistyczna katedra litanii loretańskiej

Królowa wniebowzięta (Regina in coelum assumpta)

2018-09-24

News
Ostatni dogmat Kościoła katolickiego (1 XI 1950) dotyczy tajemnicy Wniebowzięcia. Papież Pius XII zdecydował się ogłosić go w obliczu straszliwej profanacji ciała ludzkiego podczas wojen światowych. Chciał w Maryi ukazać obraz wielkiej godności, jaką Bóg obdarzył człowieka, przeznaczając go do wiecznej chwały. W bulli dogmatycznej Munificentissimus czytamy, że "Maryja, Niepokalana Matka Boga i zawsze Dziewica, dopełniwszy biegu życia ziemskiego, została z ciałem i duszą wzięta do chwały niebieskiej".


CZYTAJ!
Ap 11,19 (BP)

W niebie otworzyła się świątynia Boga,
a w świątyni ukazała się Arka Jego Przymierza.
Pojawiły się błyskawice, głosy, gromy, trzęsienie ziemi i wielki grad.


ROZWAŻ!

Oznacza to, że Ona jest już w stanie, jaki ma być stanem wybranych po zmartwychwstaniu ciał. Przeszła bowiem ze stanu cielesnego, właściwego życiu ziemskiemu, do stanu – tajemniczego, ale rzeczywistego – właściwego życiu wiecznemu. Dogmat celowo nie precyzuje, czy to przejście dokonało się za życia, czy po śmierci. Ta druga opinia jest znacznie bardziej zakorzeniona w Tradycji, a jej świadectwem są pisma wczesnochrześcijańskie. Z kolei formuła „wzięta do chwały” odróżnia „Wniebowzięcie” Maryi od „Wniebowstąpienia” Jezusa. Ona otrzymała to, co jedynie Bóg może dać stworzeniu.

Prawda o Wniebowstąpieniu jest zawarta w objawieniu biblijnym jedynie w sposób niewyraźny, Jej zapowiedź znajdujemy w Starym Testamencie, śledzą losy Arki Przymierza. W pewnym momencie znika ona ze Świątyni jerozolimskiej, a dalsze jej losy okryte są mgłą przypuszczeń (Jr 3,16; 2 Mch 2,4-8). Dopiero w Apokalipsie św. Jana (11,19) objawi się ona na nowo w sanktuarium niebiańskim. Te niejasne obrazy biblijne trzeba uzupełnić tradycją Kościoła, który od najdawniejszych czasów sławi Maryję uwielbioną w społeczności błogosławionych, ponad aniołami i świętymi.

W liturgii Wniebowzięcia rozważamy scenę Nawiedzenia wraz z hymnem Magnificat (Łk 1,39-56). Ten właśnie hymn to pieśń pokornych, którym Bóg obiecał „wywyższenie”. Maryja najlepiej spełniła biblijny ideał „ubogich Pana”. Spełniła swym ukrytym życiem zapowiedź proroka, skierowaną niegdyś do Jerozolimy (por. So 3,11-12). Kościół pierwotny to wspólnota ubogich, zgromadzona w Wieczerniku na modlitwie wraz z „Maryją, Matką Jezusa” (Dz 1,14).

Maryja wniebowzięta jest wreszcie obrazem przyszłego Kościoła, Jego eschatologiczną ikoną. Jej uwielbienie, składane Bogu podczas Nawiedzenia, to jedna z tych „wielkich rzeczy” (Łk 1,49), jakie przygotował Bóg dla swego Kościoła. Wniebowzięcie Matki Kościoła jest niezłomną gwarancją tego przeznaczenia, do jakiego została wezwana cała społeczność uczniów Jezusa. Królowa wniebowzięta wskazuje nam drogę, którą Ona już przebyła.

Nasze „przyjęcie do chwały” stało się możliwe dzięki temu, że Chrystus „przyjął ciało z Maryi Dziewicy i stał się człowiekiem. Wniebowzięcie Maryi stanowi zapowiedź naszego, gdyż Ona jest „typem Kościoła”.


MÓDL SIĘ!

Królowo wniebowzięta - módl się za nami!


ŻYJ SŁOWEM!

Ewangelia stale uczy nas pokory ("uniżenia"), gdyż to ona nagradzana jest "wywyższeniem" (por. Łk 1,48; Dz 20,19; Rz 12,16; 2 Kor 10,1). Pokora serca nie jest jednak wynikiem jakiś praktyk pokutnych czy pobożnościowych, lecz pewnym określonym sposobem bycia: Uniżcie się przed Panem, a On was wywyższy (Jk 4,10).

ks. Antoni Tronina

fot. B.E. Murillo - Immaculata

Pozostałe tematy
Aktualności

Katechezy eucharystyczne

Kongres Eucharystyczny w diecezji gliwickiej stał się okazją do zaangażowania poszczególnych wiernych, jak i grup, stowarzyszeń i ruchów lokalnego Kościoła. Studenci Wydziału Teologicznego UO przygotowali cykl katechez eucharystycznych dla młodzieży, by odpowiedzieć na apel Biskupa Gliwickiego i włączyć się w przygotowanie do dobrego przeżycia tego czasu łaski; zob. Wprowadzenie. Katecheza III.

więcej

List do Galatów

Kolejny tom Komentarza Biblijnego Edycji św. Pawła budzi nadzieję na szybsze ukończenie wielkiego projektu polskiego środowiska biblistów. Komentarz Dariusza Sztuka SDB dotyczy dzieła, które Apostoł napisał pod koniec swego pobytu w Efezie jako odpowiedź na niepokojące wieści o niebezpieczeństwie zagrażającym wierze (por. Ga 3,2; 4,21; 5,4); NKB.

więcej
zobacz wszystkie

Liczba wizyt: 14082170

Tweety na temat @Ssb24pl Menu
Menu