Wyszukiwarka:
Rozważania tematyczne: Drogi wychowania

Modlitwa Pańska

2019-07-17

News

Wielu ludzi szuka skutecznej metody czy podręcznika do modlitwy albo też mistrza, czyli kogoś, kto nauczyłby go sposobu - umiejętności modlenia się. Modlitwy jednak nie można się nauczyć z książek, rozmów czy wskazań nauczycieli. Jej umiejętności nie sposób nabyć poprzez fizyczne ćwiczenia, połączone z jakąś formą medytacji. Modlitwa chrześcijańska jest wołaniem przez Chrystusa do Ojca w Duchu Świętym. To On daje łaskę - dar modlitwy.



rys. Anna Szadkowska OV


Czytaj!
Mt 6,6-13 (BP)

Gdy ty się modlisz, wejdź do swego mieszkania, zamknij za sobą drzwi i módl się do Ojca, który jest w ukryciu. A twój Ojciec, który widzi w ukryciu, nagrodzi ciebie. Gdy się modlicie, nie mówcie wielu słów jak poganie. Wydaje się im, że dzięki gadulstwu będą wysłuchani. Nie naśladujcie ich, gdyż wasz Ojciec wie, czego potrzebujecie, zanim Go poprosicie. Dlatego wy tak się módlcie:

Ojcze nasz, który jesteś w niebie,

niech będzie uświęcone Twoje imię.

Niech przyjdzie Twoje królestwo,

niech się spełnia Twoja wola,

jak w niebie, tak i na ziemi.

Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj.

I daruj nam nasze długi,

jak i my darowaliśmy naszym dłużnikom.

I nie dopuszczaj do nas pokusy,

ale nas wybaw od złego.


Rozważ!

Pierwszym i jedynym nauczycielem modlitwy jest Jezus Chrystus. On też zaproponował uczniom własną katechezę o modlitwie i przekazał jej głębię w modlitwie, która jest streszczeniem całej doktryny chrześcijańskiej, skrótem Ewangelii i syntezą całego Jego nauczania, a mianowicie w Modlitwie Pańskiej – „Ojcze nasz” (por. KKK 2761-2764). Wcześniej jednak sam objawił się jako mąż modlitwy, gdyż nie można przekazywać doświadczeń, których nie przeżyło się samemu.

Mistrz z Nazaretu uczył „sztuki modlitwy” (Mt 6,8nn.; Łk 11,1n), dając wskazówki, jak dobrze się modlić, np. mówił o warunkach dobrej modlitwy (por. Mt 6,5-15 i 7,7-11). Każdą modlitwę chrześcijańską powinny cechować prostota, naturalność formy, a nade wszystko pokora. Mistrz proponuje zamiast synagogi, ludnych ulic – mieszkanie, izdebkę (gr. eis to tameion), aby odciąć się od zewnętrznego zgiełku, od spraw dnia codziennego, od tego, co rozprasza i nie pozwala skoncentrować się na tym, co najważniejsze. W Nowym Testamencie Jezus zwraca się do Ojca, ale i wzywa uczniów, aby do Niego kierowali swoje prośby i błagania. Przy czym wyraźnie rozróżnia: „Ojciec mój” („Abba”; por. Mt 7,21; 10,32; 11,27; Mk 14,36; Łk 2,49) i „Ojciec wasz” (Mt 5,16; Mk 11,25n; J 20,17). Mając tego samego „Ojca”, wyznawcy Chrystusa muszą poczuwać się do wzajemnego braterstwa i traktować się nawzajem w takim duchu (Mt 23,8). Wszyscy wierzący zaś są synami Bożymi, dziećmi Boga (por. Łk 11,2; J 1,12.18; Rz 8,15.29; Ga 4,6; 1 P 1,17; 1 J 3,1).

Pierwsze pouczenie dotyczące modlitwy jest oddzielone od drugiego przykładem modlitwy realizującej wcześniejsze i późniejsze wskazania. Mowa o Modlitwie Pańskiej – „Ojcze nasz” (por. KKK 2765n). Według relacji Mateusza Jezus uczy tej modlitwy już na początku swej publicznej działalności (Mt 6,9-13), według Łukasza w środkowej fazie (Łk 11,2-4), kiedy przebywa nad jeziorem Genezaret, oblężony tłumem słuchaczy, w trakcie tzw. Kazania na równinie. Ucząc jej, wyraźnie wskazuje uczniom, że jest to modlitwa, którą sami mają odmawiać: „Wy zatem tak się módlcie” (por. Mt 6,8; Łk 11,2). Modlitwa Pańska, według formuły św. Mateusza, jest dłuższa i późniejsza od tekstu św. Łukasza. Przez swoją rytmiczność, podział na dwie strofy oraz staranne wykończenie poszczególnych wersetów – tak podwzględem treści, jak i formy – zachowuje swoiście liturgiczny i katechetyczny charakter. Pochodzenie oraz treść sprawiają, że „Ojcze nasz” stanowi pewnego rodzaju kanon – wzór każdej modlitwy chrześcijańskiej.

Modlitwa Pańska według Mateusza złożona jest z siedmiu próśb (wg Łk – z pięciu). Trzy pierwsze dotyczą chwały Bożej, cztery zaś pozostałe mają na uwadze dobro człowieka. Wszystkie są krótkie, zwięzłe, łatwe do zapamiętania oraz mówią o tym, co najważniejsze. Pod koniec I wieku dodano do modlitwy tzw. doksologię: „gdyż Twoje jest panowanie i moc, i chwała po wszystkie wieki wieków” oraz zakończenie: „Amen” (por. KKK 2855n).

Katechizm Kościoła przekonuje, że „Modlitwa Pańska jest właściwą modlitwą Kościoła” (KKK 2776).

W tytule modlitwy – Ojcze nasz, który jesteś w niebie... (Mt 6,9) zawarta jest podstawowa myśl: każdy modlący się tymi słowami został obdarowany niezwykłą godnością dziecka Bożego. Określenie „nasz” podkreśla świadomość powszechnego braterstwa wypowiadających te słowa, a wyrażenie: „Który jesteś w niebie...” ukierunkowuje i wytycza cel tego, co powinno być „przedmiotem” modlitwy chrześcijańskiej: Bóg i Jego królestwo, które jest już blisko (Mt 4,17).

Trzy pierwsze wezwania wskazują na istotę modlitwy, którym jest pragnienie, aby wypełnił się Boży plan wobec nas i wobec świata:

Niech będzie uświęcone Twoje imię... (Mt 6,9b). Wypowiadając te słowa, uczeń uznaje Boga takim, jakim On jest w rzeczywistości –Świętym i Doskonałym (Mt 5,48). Sam stając się coraz bardziej świętym i doskonałym, może Go lepiej poznać i uczcić.

Niech przyjdzie królestwo Twoje... (Mt 6,10a) jest prośbą, w której uczeń wyraża życzenie, aby królestwo Boże zaistniało jak najszybciej, aby wszystko poddało się pod Boży wpływ, a Bóg został uznany wszędzie na ziemi. Wymaga to stałej czujności (Mt 8, 11 i 24, 42-44) oraz wolności od grzechu.

Niech się spełnia Twoja wola... (Mt 6,10b). To prośba, by spełnił się Boży plan zbawienia wobec każdego człowieka i wobec świata. Uczeń musi jednak ów plan dobrze odczytać, przyjąć i wprowadzić w swoje życie (Mt 7,21).

Następne cztery prośby charakteryzuje forma wezwań modlitwy błagalnej; dotyczą one najistotniejszych spraw życia ludzkiego.

Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj... (Mt 6,11). Uczeń błaga w niej Boga o codzienny pokarm, który daje życie doczesne (chleb) i wieczne (Eucharystia).

I daruj nam nasze długi... (Mt 6,12). To prośba o darowanie przewinień, które każdy człowiek, skażony grzechem pierworodnym, popełnia. Uczeń winien uświadomić sobie swoją grzeszność, a jednocześnie, na wzór Ojca niebieskiego, umieć przebaczyć swojemu bratu (Mt 18,23-35).

I nie dopuść do nas pokusy... (Mt 6,13a). Słowa te nie są prośbą o odsunięcie wszelkich pokus i doświadczeń, ale błaganiem o łaskę i nowe siły do ich przezwyciężenia (Mt 4,1-11).

Ale nas wybaw od złego (Mt 6,13b). Chodzi tu o wszelkie zło moralne i fizyczne, o wszystko to, co mogłoby prowadzić do grzechu (Mt24).

Słowo „Amen”, które prawie od początku dodawano do powyższych próśb, można uznać za swego rodzaju pieczęć, wyrażenie zgody i potwierdzenie całości.

Drugie, rozszerzające i uzupełniające pouczenie dotyczące modlitwy (Mt 7,7-11) jest niemalże identyczne z tekstem w Ewangelii wg Łukasza (Łk 11,9-13). Pierwszy werset zawiera trzy aforyzmy, które są zachętą do wytrwałej modlitwy. Wiersz ósmy stanowi ich rozwinięcie, natomiast w wierszu dziewiątym i dziesiątym znajdują się symboliczne antytezy: chleb-kamień, ryba-wąż, z których wynika, że tylko Bóg może udzielić dóbr nadprzyrodzonych. „Proście, a będzie wam dane…” (w. 7a). Słowo gr. aiteo występuje w tej perykopie trzy razy, oznacza nie tylko: prosić, ale także: domagać się czegoś, żądać z natarczywością. To polecenie Jezusa (podobnie jak dwa następne: „szukajcie” i „pukajcie”) brzmi jak nakaz, tak jakby od prośby było uzależnione wysłuchanie modlitwy. W rzeczywistości Modlitwa Pańska uczy nas właściwego obrazu Boga jako Ojca. „Uczy nas zatem przeżywać Boże ojcostwo i nasze synostwo. Uczy nas przeżywać braterstwo między nami, aby naprawdę być synami Ojca, który jest w niebie” (por. C.M. Martini, Kazanie na górze, 43-53).

Modlitwa jest duchowym doświadczeniem, które trzeba odkrywać samemu, stąd warto zapytać:

  • Co jest kluczem do duchowej medytacji nad „Ojcze nasz”?
  • Dlaczego Modlitwa Pańska jest najdoskonalszą z modlitw, która uczy nas prosić i dziękować, ale także kształtuje wszystkie nasze uczucia?
  • Dlaczego Jezus tak często zachęcał: „Czuwajcie i módlcie się…”?


Módl się!

Prośmy Pana, przez wstawiennictwo Matki Bożej, o dar odmawiania modlitwy „Ojcze nasz” z sercem czystym, tak jak tego pragnie Jezus. Jest to [bowiem] modlitwa, która ukazuje nam oblicze Ojca i zadaje głębokie pytania. Jeśli pozwolimy, aby nami wstrząsnęła spełnią się w nas słowa: „Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą” (C.M. Martini).


Żyj Słowem!

Podejmij próbę napisania własnej modlitwy. Wezwijmy jednak pomocy Ducha Świętego, pamiętając na słowa Apostoła: „Gdy bowiem nie umiemy się modlić tak, jak trzeba, sam Duch przyczynia się za nami w błaganiach, których nie można wyrazić słowami” (Rz 8,26).

ks. Jan Kochel

___________________________________________

MODLITWA PAŃSKA

Poproś, by dziecko opowiedziało, co widzi na obrazku.
  • Co robią nasi bohaterowie w czasie podróży? (czytają)

Domyślamy się, że mają w ręce Pismo święte.

Zacznijmy przyglądać się wagonowi.

  • Który to wagon w pokonującym wiadukt pociągu? (ostatni)
  • Jaki znak wisi z tyłu wagonu? (kwadratowa tarcza podzielona na cztery trójkąty, z których górny i dolny są czerwone, a boczne - białe.)

Ten właśnie znak sygnalizuje, że ten wagon jest na końcu składu.

Ostatni wagon oznacza oddalenie od wagonu restauracyjnego i przewożonych towarów. Spokój i cisza są koniecznymi warunkami skupienia przy czytaniu.

Kiedy Izraelici szli przez pustynię, Mojżesz rozbijał za obozem specjalny namiot, w którym nie mieszkał żaden człowiek. Był to przenośny dom modlitwy. Mojżesz nazwał go Namiotem Spotkania. Dlaczego? (mógł się tam spotkać z Bogiem)

Taka nazwa zawiera wspaniałą podpowiedź: kiedy się modlimy, najważniejsze jest spotkanie z Bogiem.

Podobnie jak Mojżesz uczył Izraelitów, tak i Jezus nauczył modlitwy swoich uczniów.

  • Jaka to modlitwa? (Ojcze nasz)
  • Skąd o niej dziś wiemy? Kto nam ją przekazał? (Przekazali nam apostołowie, a jej treść zapisali ewangeliści)
  • Dlatego właśnie wychowawca oraz Dreptuś uważnie studiują Ewangelię, by jak najwięcej dowiedzieć się o tej Jezusowej modlitwie. Sam Jezus także często oddalał się od tłumu i ludzkiego gwaru. Modlił się nad ranem i w nocy, gdy panował spokój i cisza. Do Boga zwracał się słowem: „Abba”, czyli „Tato”. Czule i delikatnie, ale z szacunkiem.

Spójrzmy jeszcze na obrazek. Jaki rysunek został umieszczony na wagonie pod Dreptusiem? (palec na ustach)

Mówi on jemu i nam: uspokój się, nie gadaj, zachowaj ciszę. Na modlitwie nie musimy zbyt wiele mówić. Jezus pozostawił nam siedem wezwań, których mamy coraz lepiej używać. Znamy je na pamięć, ale nie możemy powtarzać ich bezmyślnie. Pierwsze trzy są wołaniem o przyjście Bożego królestwa na ziemię. Przypominają nam, że Bóg wie najlepiej co dla nas dobre.

Dwa następne wezwania to prośba o chleb i przebaczenie. Jednego i drugiego potrzebujemy każdego dnia.

Dwie ostatnie prośby dotyczą Bożej pomocy przy zwyciężaniu zła: pokusy i grzechu.

  • Jak znak widnieje na wagonie pod wychowawcą? („wyłączony głos”)
  • Kiedy się modlisz, wyłącz komórkę, telewizor, radio czy komputer. Zamknij za sobą drzwi swego pokoju i nie pozwól, by jakikolwiek hałas wdzierał się tam i zagłuszał twoje serce.
  • Jakie urządzenia znalazły się na dachu wagonu? (anteny)
  • Do czego służą anteny? (do wyłapywania sygnału, odbierania słowa i obrazu)

Modlitwa to nie tylko nadawanie. To słuchanie. Odbieranie sygnału od Boga. Daj Bogu czas na powiedzenie ci ważnych zdań o twoim życiu. Słuchaj całym sercem. Niech ono będzie jak te anteny. Nie usłyszysz pewnie ludzkiego głosu, bo Bóg przemawia nieco inaczej. Daje nam przekonanie w sercu, przemawia w sumieniu i tłumaczy nam wszystko słowami Pisma świętego. Słuchaj Go.

Pomódl się z dzieckiem słowami modlitwy Pańskiej, a potem zostawcie chwilę ciszy, by posłuchać tego co Bóg ma wam dziś do powiedzenia.

ks. Artur Sepioło

Pozostałe tematy
Aktualności

Życzenia - Wielkanoc 2024

Raduj się, ziemio, opromieniona tak niezmiernym blaskiem, a oświecona jasnością Króla wieków, poczuj, że wolna jesteś od mroku, co świat okrywa! (Exultet)

Z okazji świąt Zmartwychwstania Pańskiego życzymy nadziei, by jej blask oświecał każdy dzień; miłości, by wypełniała wszelki mrok serca oraz wiary w pełne radości spotkanie Zmartwychwstałego Króla wieków. Redakcja ssb24.pl

więcej

Jak dobrze przeżyć W. Post?

WIELKI POST jest czasem walki duchowej i sztuki rozeznawania. Służą temu klasyczne formy pobożności: post, jałmużna, modlitwa..., droga krzyżowa, gorzkie żale, nawiedzanie kościołów stacyjnych, kazania pasyjne. Zapraszamy też do udziału w serii katechez o bałwochwalstwie; zob. katechezy.

więcej
zobacz wszystkie

Liczba wizyt: 13780635

Tweety na temat @Ssb24pl Menu
Menu