Wyszukiwarka:
Rozważania tematyczne: Drogi wychowania

Wewnętrzny Nauczyciel – mądrość serca

2019-09-03

News
Duch Święty pozostaje cichym i dyskretnym nauczycielem, który działa w sercach wszystkich ludzi. Od początku dziejów zstępuje jako Duch Boży (Sdz 3,10; 11,29; 14,6; 1 Sm 11,6) na człowieka, podnosi go i czyni zdolnym do wykonywania różnych zadań, jak np. nauczania prorockiego (Łk 1,41.67; Dz 2,4.17; 6,10; 7,55;11,28, niezwykłych dzieł (Łk 2,27; 4,1.14), lecz również zwyczajnych i codziennych obowiązków (Ef 5,25-27; 6,4). „Dzisiaj trzeba na nowo z przekonaniem zalecać wszystkim dążenie do tej «wysokiej miary» zwyczajnego życia chrześcijańskiego” (NMI 30) – przekonywał św. Jan Paweł II. Będzie to możliwe dzięki ludziom mądrym i odpowiedzialnym, wyposażonym w charyzmaty udzielone im przez Ducha Ożywiciela (por. Łk 2,25-27; Dz 6,5; 11,24; 1 Kor 2,10; 12,3-13).


rys. Anna Szadkowska OV

Czytaj!
Ez 36,22-26 (BP)

Powiedz domowi Izraela: Tak mówi Pan BÓG: Ja czynię to nie z waszego powodu, Izraelici, ale ze względu na moje święte imię, zbezczeszczone wśród narodów, do których przybiliście. Uświęcę moje wielkie imię znieważone i zbezczeszczone przez was wśród narodów. Wtedy narody przekonają się, że Ja jestem Panem, gdy wobec nich objawię wśród was swoją świętość – wyrocznia Pana BOGA. Zabiorem was spomiędzy narodów, zgromadzę was ze wszystkich krajów i wprowadzę do waszej ziemi. Pokropię was czystą wodą, aby was oczyścić. Oczyszczę was ze wszystkich waszych nieczystości i ze wszystkich waszych bożków. Dam wam nowe serce i nowego ducha ześlę do waszego wnętrza. Wyjmę z waszej piersi serce kamienne, a dam wam serce z ciała. Poślę do waszego wnętrza mojego Ducha i sprawię, że będziecie postępowali według moich nakazów i zachowywali moje prawo.


Rozważ!

Duch Boży wypełnia serca wszystkich ludzi, przez co stale dokonuje się tzw. nowe stworzenie (por. Ez 39,29; Ef 4,23-24). Dzięki Duchowi wszystko ulega odnowie: nowe niebo i nowa ziemia, nowe życie i nowy człowiek (por. Iz 43,19; Rz 6,4; 12,2; Kor 5,17; Ga 6,15; Ef 3,16n; Ap 21,5).

Biblia mówi często o ludziach napełnionych Duchem Świętym, o mądrości ludzi duchowych czy o charyzmatach udzielonych przez Ducha. Stary Testament przekonuje, że napełnił Duchem wybranych ludzi, np. siedemdziesięciu starszych ludu, kiedy „duch na nich spoczął, zaczęli prorokować” (Lb 11,25n), oddziaływał na Samsona (Sdz 13,25), lud podczas oczyszczenia świątyni w czasach panowania Ezechiasza doświadczył duchowego uniesienia (2 Krn 29,30), uczeń proroka Eliasza – Elizeusz został „napełniony jego duchem [prorockim]” (2 Krl, 2-15; Syr 48,12), Symeon – człowiek sprawiedliwy i pobożny – „oczekiwał pocieszenia Izraela, a Duch Święty był z nim” (Łk 2,25), podobnie Zachariasz (Łk 1,67) i Jan Chrzciciel napełnieni zostali Duchem Świętym (Łk 1,13.15), pod wpływem Ducha działali też pierwsi nauczyciele chrześcijańscy (por. Dz 6,5; 11,24; Ef 4,4.11-13; 25-32). Apostoł narodów zaś prosił: „Nie zasmucajcie Bożego Ducha Świętego, w którym zostaliście opieczętowani na dzień zbawienia. Niech zniknie spośród was wszelka gorycz, rozdrażnienie, gniew, krzyk, bluźnierstwo i wszelkie zło” (Ef 4,30n).

W wizji proroka Ezechiela mamy zapowiedź mocy Boga, która przemieni człowieka od wewnątrz (por. Lb 11,29; Za 4,6; 6,8). Prorok zapowiada wewnętrzną odnowę pod wpływem Ducha Bożego, który sprawi, że ludzie będą postępowali według Jego nakazów. On będzie ich poradził i pouczał. W Nowym Testamencie podobne stwierdzenia będą się odnosić do trzeciej osoby Trójcy Świętej (np. Mt 12,18; J 14,26; Dz 2,17-21; Ga 5,22n).

Prawdziwa mądrość chrześcijańskich nauczycieli i wychowawców jest dziełem Ducha Bożego: „Bóg objawił nam to przez Ducha, a Duch przenika wszystko, nawet głębokości Boga. Któż bowiem wie, co kryje się w człowieku, jeśli nie duch człowieka, który w nim jest? Tak i Boga nikt by nie poznał, gdyby nie Duch Boży” (1 Kor 2,10n). To Duch udziela różnych darów – charyzmatów w Kościele (por. 1 Kor 12,3-13). Nauczyciel i wychowawca winien stale ćwiczyć się w mądrości serca, czyli wsłuchiwać się w to, co Duch Pana chce nam powiedzieć (por. Ps 103). Przeciwieństwem tej fundamentalnej mądrości jest oschłość serca, pewne praktyczne zaślepienie i brak wrażliwości (empatii) wobec uczniów.

Nauczyciel i wychowawca, który pozwala się prowadzić Duchowi Bożemu, kieruje się regułą św. Augustyna: Cor ad cor loquitur – „Serce przemawia do serca”, czyli słowa wychodzą z wnętrza osoby i szukają drugiego wnętrza. W doświadczeniu biskupa Hippony dostrzegamy całą głębię komunikacji wiary i w wierze, słuchanie Mistrza wewnętrznego, który ożywia dwie osoby – nauczyciela i ucznia. Pod wpływem Ducha Świętego nauczyciel przemawia tak, że chce się go słuchać, jest autentyczny i przekonywujący. Uczeń spontanicznie przysłuchuje się mu z zainteresowaniem, gdyż mówi coś, co jest komunikowaniem z jego wnętrza do wnętrza ucznia – „z serca do serca”. Wówczas zmienia się też jakość słuchania, słowa docierają, wchodzą do serca jako przesłanie – świadectwo. To jest klucz do zrozumienia tajemnicy komunikacji, zwłaszcza gdy staramy się wyrazić rzeczywistość, która dogłębnie porusza człowieka, np. misterium Boga, ponieważ ON jest – jak to określa Augustyn – intimior intimo meo („bliższy dla mnie niż ja sam dla siebie”; por.Wyznania IX 10,24).

W Liście apostolskim Augustinum Hipponensem Jan Paweł II pisał: „Oprócz prawdy, w człowieku wewnętrznym kryje się następnie zdolność miłowania, która jak siła ciążenia wynosi go ponad niego samego, pociąga do innych, a zwłaszcza do Innego, czyli do Boga” (por. II,2). Augustyńska metafora „siła ciążenia” wskazuje na to, że komunikacja z wnętrza do wnętrza jest czymś spontanicznym i wystarczy pozwolić jej wynurzyć się, płynąć, działać (por. C.M. Martini, Kapłan wobec słowa Bożego, 129-131). Trzeba zatem pozwolić działać Duchowi Świętemu w swoim wnętrzu.

Ducha Pocieszyciela i Ożywiciela trzeba stale pytać:

  • Jak odkrywać w sobie „mądrość serca” (por. Mdr 1,7; Dz 16,1n;1 J 2,27)?
  • Jak Apostoł narodów uczy przemawiać w Duchu Świętym - „z serca do serca” (por. 2 Kor 6,1-13; DV 58-60)?
  • Sercem prawdziwej komunikacji jest Duch Święty, z którego czerpiemy „ustami serca”. Jak pozwalam Mu prowadzić się w posłudze nauczania i wychowania?

Módl się!

Daj nam, Panie, mądrość serca, z której zrodziły się słowa Psalmu [i całej Biblii]. Spraw, byśmy poznali siebie samych oraz Ciebie i byśmy mieli świadomość, że we wszystkim Ty dajesz mi się cały. Który żyjesz i królujesz z Bogiem Ojcem, w jedności Ducha Świętego, Bóg przez wszystkie wieki wieków. Amen (C.M. Martini).

Żyj Słowem!

Warto powrócić do Wyznań św. Augustyna, który zachęca do uważnej i medytacyjnej lektury Pisma Świętego: „Bierz i czytaj!”, np. do nauczania o charyzmatach – darach Ducha Świętego (1 Kor 12,1 – 14,40) oraz o owocach Ducha (Ga 6,22-25).

ks. Jan Kochel
_____________________________________

WEWNĘTRZNY NAUCZYCIEL

Obejrzyj obrazek z dzieckiem i pytaniami naprowadź na zrozumienie jego treści.
  • Gdzie znajduje się Dreptuś ze swym wychowawcą? (Przed sceną w teatrze)
  • Co trzyma w rękach wychowawca? (księgę Pisma świętego)
  • Po czym możemy rozpoznać jego zaangażowanie w czytany tekst? (Gestykuluje)
  • Jaka postać wyłania się z czytanej Księgi? (Od ręki wychowawcy rozwija się zarys postaci gołębicy)
  • Co symbolizuje gołębica w Biblii? (Ducha Świętego)

Na kartach Biblii spoczywa Duch Święty. Otwierając Pismo święte, otwieramy kolejny rozdział działania Bożego Ducha. Czytając je głosimy dzieła, których dokonuje w Historii Zbawienia. Słuchając dobrej nowiny udostępniamy Duchowi Świętemu kolejny teren i przestrzeń do działania – nasze serce.

  • Kto występuje na scenie teatru? ( Nikt. Scena jest pusta)

Można powiedzieć, że na początku jedynym działającym, występującym na scenie był Duch Boży. Biblia mówi, że unosił się On nad wodami w czasie stworzenia (Rdz 1, 2)

  • Co możemy powiedzieć o postaci Ducha Świętego na obrazku? (Jest wyraźny, ale delikatny).

Można powiedzieć, jest widoczny, ale jest to bardziej zarys niż wyraźna postać.

Duch Święty pozostaje cichym i dyskretnym nauczycielem, który działa w sercach wierzących. Ten sam Duch ożywia dwie osoby – nauczyciela i ucznia, czyli kieruje zarówno wychowawcą, jak i Dreptusiem. Pod wpływem Ducha Świętego nauczyciel przemawia tak, że chce się go słuchać, jest autentyczny i przekonywujący. Uczeń przysłuchuje się z zainteresowaniem i uwagą, gdyż te właśnie słowa poruszają jego serce. Wówczas zmienia się też jakość słuchania, słowa docierają, wchodzą do serca i są tam przechowywane i zapamiętane. To właśnie Duch sprawia, że dzieci słuchają rodziców, cenią ich doświadczenie i szanują autorytet. Małżeństwa żyją w zgodzie i przyjaźni ciesząc się jednością i miłością. Mówimy czasem, ze „rozumiemy się bez słów”. To jest właśnie komunikacja Ducha Bożego. Następuje coś co przekracza same słowa, przekaz „z serca do serca”.

Zauważ, że „linia Ducha Świętego” oplata Dreptusia. Z Biblii wyłania się moc, która popycha chłopaka, by wszedł na scenę. Od początku dziejów Duch Boży zstępując na człowieka (por. Sdz 3,10; 1 Sm 11,6), podnosi go i czyni zdolnym do wykonywania różnych zadań. I dziś wyposaża w dary, których potrzebujemy, by radzić sobie w życiu, by na scenie tego świata odgrywać życiowe role w rodzinie, Kościele i społeczeństwie. Biblia mówi często o ludziach napełnionych Duchem Świętym, bo właśnie oni zmieniali historię. Mówi o mądrości ludzi duchowych, bo właśnie ona pozwalała znaleźć wyjście z najtrudniejszych nawet sytuacji. Mówi o darach i charyzmatach udzielonych przez Ducha, bo one są jak najlepsze prezenty (kreują powołanie, sprawiają cuda, zapalają do modlitwy, budują Kościół) uzdalniają zwykłych ludzi do niezwykłych dzieł.

Słuchaj tego wewnętrznego, niewidzialnego Mistrza, bo to ożywia, zachęca i podnosi na duchu – jak mówimy.

Powiedz dziecku, w jaki sposób Ty, jako rodzic słuchasz Ducha Świętego i jak pomaga Ci on jako Nauczyciel.

ks. Artur Sepioło

Pozostałe tematy
Aktualności

Życzenia - Wielkanoc 2024

Raduj się, ziemio, opromieniona tak niezmiernym blaskiem, a oświecona jasnością Króla wieków, poczuj, że wolna jesteś od mroku, co świat okrywa! (Exultet)

Z okazji świąt Zmartwychwstania Pańskiego życzymy nadziei, by jej blask oświecał każdy dzień; miłości, by wypełniała wszelki mrok serca oraz wiary w pełne radości spotkanie Zmartwychwstałego Króla wieków. Redakcja ssb24.pl

więcej

Jak dobrze przeżyć W. Post?

WIELKI POST jest czasem walki duchowej i sztuki rozeznawania. Służą temu klasyczne formy pobożności: post, jałmużna, modlitwa..., droga krzyżowa, gorzkie żale, nawiedzanie kościołów stacyjnych, kazania pasyjne. Zapraszamy też do udziału w serii katechez o bałwochwalstwie; zob. katechezy.

więcej
zobacz wszystkie

Liczba wizyt: 13786546

Tweety na temat @Ssb24pl Menu
Menu