Sen Józefa (3)
2020-06-05
Zapewne każdy z nas znalazł się kiedyś w trudnej sytuacji lub też przeżywał różnego rodzaju wątpliwości i potrzebował jakiegoś uwierzytelniającego znaku. Takie rozterki nie ominęły również Józefa. Z jednej strony wiedział, że dziecko, które rozwijało się w łonie Maryi, nie było jego, a z drugiej strony nie chciał w żaden sposób skrzywdzić swojej małżonki. Józef musiał jednak podjąć ostateczną decyzję co do przyszłości Maryi i Jej dziecka.
Z narodzeniem Jezusa Chrystusa było tak. Po zaślubinach Matki Jego, Maryi, z Józefem, wpierw nim zamieszkali razem, znalazła się brzemienną za sprawą Ducha Świętego. Mąż Jej, Józef, który był człowiekiem sprawiedliwym i nie chciał narazić Jej na zniesławienie, zamierzał oddalić Ją potajemnie. Gdy powziął tę myśl, oto anioł Pański ukazał mu się we śnie i rzekł: «Józefie, synu Dawida, nie bój się wziąć do siebie Maryi, twej Małżonki; albowiem z Ducha Świętego jest to, co się w Niej poczęło. Porodzi Syna, któremu nadasz imię Jezus, On bowiem zbawi swój lud od jego grzechów». A stało się to wszystko, aby się wypełniło słowo Pańskie powiedziane przez Proroka: Oto Dziewica pocznie i porodzi Syna, któremu nadadzą imię Emmanuel, to znaczy: „Bóg z nami”. Zbudziwszy się ze snu, Józef uczynił tak, jak mu polecił anioł Pański: wziął swoją Małżonkę do siebie, lecz nie zbliżał się do Niej, aż porodziła Syna, któremu nadał imię Jezus.
ROZWAŻ!
Po śmierci Mojżesza nowym przywódcą Izraelitów został Jozue. To właśnie on miał przeprowadzić naród wybrany przez Jordan i wprowadzić ich do Ziemi Obiecanej. Nie było to zadanie łatwe, a Jozue zapewne doświadczał wielu rozterek i wątpliwości. Do akcji musiał wkroczyć JHWH, który zapewnił nowego przywódcę: „Nikt się nie ostoi przed tobą przez wszystkie dni twego życia. Jak byłem z Mojżeszem, tak będę z tobą, nie opuszczę cię ani nie porzucę” (Joz 1,5). Jozue potrzebował tych słów…
Po śmierci Jozuego nastał w Izraelu okres sędziów. To był bardzo trudny czas dla narodu wybranego. Izraelici bardzo często odchodzili od JHWH i służyli obcym bogom (grzech bałwochwalstwa). Takie zachowanie niosło ze sobą Bożą karę w postaci najazdów nieprzyjaciół, np. Madianitów. Naród wybrany zwracał się wówczas do JHWH z prośbą o pomoc. Wówczas to Bóg litował się nad Izraelitami i powoływał sędziego, który wybawiał swych rodaków z niebezpieczeństwa. Jednym z takich sędziów był Gedeon, którego JHWH wezwał do walki z Madianitami. Gedeon doświadczał wielu rozterek i wątpliwości. Potrzebował jakiegoś uwierzytelniającego znaku, który by potwierdził jego powołanie na urząd sędziego oraz pomyślność jego misji. Sam też wyznaczył taki znak. Zaproponował Bogu, że położy runo wełny na klepisku. Rano runo miało być mokre od rosy, a cała ziemia dokoła miała pozostać sucha. Tak też się stało. Ale na tym nie koniec. Gedeon poprosił JHWH o drugi znak. Znów położył runo wełny na klepisku. Tym razem to runo miało być suche, a ziemia dokoła miała być mokra. Tak też się stało. Gedeon potrzebował tych znaków…
A Józef? Też doświadczał wielu rozterek i wątpliwości. Doskonale wiedział, że dziecko, które rozwija się w łonie Maryi, nie jest jego. Musiał też podjąć ostateczną decyzję w sprawie swojej małżonki. Mógł ją na przykład oddalić w sposób oficjalny. W takim przypadku trzeba było sporządzić list rozwodowy z podaniem powodu rozstania. W wielu opracowaniach czytamy, że Maryi groziło wówczas ukamienowanie. Prawo żydowskie mówiło, że kobietę cudzołożną można było ukamienować, ale pod warunkiem, że zaświadczyłoby o jej czynie przynajmniej dwóch świadków. Musieli to być mężczyźni. Świadectwo kobiet i dzieci się nie liczyło. W tamtych czasach listy rozwodowe wręczano w synagodze w obecności przynajmniej dwóch świadków. Gdyby Józef wręczył swojej małżonce oficjalny list rozwodowy, to mógłby liczyć na zatrzymanie wiana Maryi oraz odzyskałby pieniądze, które wpłacił przy zaślubinach. Maryja natomiast ocaliłaby życie (bo nie było żadnego świadka poczęcia Jezusa), ale byłaby napiętnowana przez mieszkańców Nazaretu.
Józef – nie chcąc narażać Maryi na zniesławienie – postanowił oddalić Ją potajemnie. A właściwie, to on sam miał się od Niej oddalić. W ten sposób brał na siebie odpowiedzialność za to, co się wydarzyło. Wiązało się to też z utratą dobrego imienia. I wówczas na scenę wkracza anioł Pański, który ukazał się Józefowi we śnie i przekazał Mu bardzo ważną wiadomość. Józef potrzebował tych słów… Józef potrzebował tego znaku…
Zastanów się:
- co w Twoim życiu może świadczyć o tym, że Bóg Ciebie kocha, że jest blisko Ciebie, że się Tobą opiekuje i że Mu na Tobie zależy?
- w jaki sposób odpowiadasz na Bożą miłość?
- czy nachodzą Cię jakieś wątpliwości związane z wyznawaną wiarą? Jakie?
Maryjo, Matko Dobrej Rady, która powiedziałaś: „Uczyńcie wszystko, co wam powie Syn”, wypraszaj nam u Chrystusa łaskę dobrych wyborów.
Niech Twoja modlitwa wyjedna zgodę i miłość w naszych rodzinach, opiekę i dary Ducha Świętego dla dzieci i młodzieży, pomyślność dla naszej Ojczyzny i błogosławieństwo dla Kościoła Świętego i Jego Pasterzy.
W chwilach trudnych, w cierpieniach i wątpliwościach, błagaj o Boże światło, które pozwoli nam rozpoznać wolę Chrystusa i o Jego moc, abyśmy umieli tę wolę wypełnić.
Zawierzamy się Twojemu wstawiennictwu na wszystkich drogach naszego życia. Orędowniczko i Doradczyni nasza, niech Twoja modlitwa wyjedna nam dar Bożej miłości i radość życia wiecznego. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
https://duch.lublin.pl/o-kosciele/modlitwa-do-mb-dobrej-rady/
Przeczytaj dzisiaj dowolny rozdział Pisma Świętego. Jakie dobre słowo Bóg Ci przekazał?
