ARKA PRZYMIERZA (14)

2012-04-07

TEKST GODZINEK

Witaj arko przymierza
(Tercja)


ŹRÓDŁOWE TEKSTY BIBLIJNE

STARY TESTAMENT

Z Księgi Wyjścia:

I uczynią arkę z drzewa akacjowego; jej długość będzie wynosiła dwa i pół łokcia; jej wysokość półtora łokcia i jej szerokość półtora łokcia. I pokryjesz ją szczerym złotem wewnątrz i zewnątrz, i uczynisz na niej dokoła złote wieńce. Odlejesz do niej cztery pierścienie ze złota i przymocujesz je do czterech jej krawędzi: dwa pierścienie do jednego jej boku i dwa do drugiego jej boku. Rozkażesz zrobić drążki z drzewa akacjowego i pokryjesz je złotem. I włożysz drążki te do pierścieni po obu bokach arki celem przenoszenia jej. Drążki pozostaną w pierścieniach arki i nie będą z nich wyjmowane. I włożysz do arki Świadectwo, które dam tobie.

(Wj 25, 10-16)


Z Drugiej Księgi Samuela:

Dawid zgromadził wszystkich doborowych wojowników Izraela w liczbie trzydziestu tysięcy. Dawid i wszyscy ludzie towarzyszący mu, powstawszy, udali się w kierunku judzkiej Baali, aby sprowadzić stamtąd Arkę Boga, który nosi imię: Pan Zastępów spoczywający na cherubach. Umieszczono Arkę Bożą na nowym wozie i wywieziono ją z domu Abinadaba, położonego na wzgórzu. Uzza i Achio, synowie Abinadaba, prowadzili wóz, z Arką Bożą. Achio wyprzedzał Arkę. Tak Dawid, jak i cały dom Izraela tańczyli przed Panem z całej siły przy dźwiękach pieśni i gry na cytrach, harfach, bębnach, grzechotkach i cymbałach. Gdy przybyli na klepisko Nakona, Uzza wyciągnął rękę w stronę Arki Bożej i podtrzymał ją, gdyż woły szarpnęły. I zapłonął gniew Pana przeciwko Uzzie i poraził go tam Bóg za ten postępek, tak że umarł przy Arce Bożej. A Dawid strapił się, dlatego że Pan dotknął takim ciosem Uzzę, i nazwał to miejsce Peres-Uzza. Tak jest po dzień dzisiejszy.
I Dawid uląkł się Pana w owym dniu, mówiąc: «Jakże przyjdzie do mnie Arka Pańska?» Nie chciał więc Dawid kierować Arki Pańskiej do siebie, do Miasta Dawidowego. Sprowadził więc ją do domu Obed-Edoma z Gat. I Arka Pańska pozostawała w domu Obed-Edoma z Gat przez trzy miesiące. A Pan pobłogosławił Obed-Edomowi i całej jego rodzinie.
Doniesiono królowi Dawidowi: «Pan obdarzył błogosławieństwem rodzinę Obed-Edoma i całe jego mienie z powodu Arki Bożej». Poszedł więc Dawid i sprowadził z wielką radością Arkę Bożą z domu Obed-Edoma do Miasta Dawidowego. Ilekroć niosący Arkę Pańską postąpili sześć kroków, składał w ofierze wołu i tuczne cielę. Dawid wtedy tańczył z całym zapałem w obecności Pana, a ubrany był w lniany efod. Dawid wraz z całym domem izraelskim prowadził Arkę Pańską, wśród radosnych okrzyków i grania na rogach.
Kiedy Arka Pańska przybyła do Miasta Dawidowego, Mikal, córka Saula, wyglądała przez okno i ujrzała króla Dawida, jak podskakiwał i tańczył przed Panem: wtedy wzgardziła nim w sercu.
Przyniesioną więc Arkę Pańską ustawiono na przeznaczonym na to miejscu w środku Namiotu, który rozpiął dla niej Dawid, po czym Dawid złożył przed Panem całopalenia i ofiary biesiadne. Kiedy Dawid skończył składanie całopaleń i ofiar biesiadnych, pobłogosławił lud w imieniu Pana Zastępów. Dokonał potem podziału między cały naród, między cały tłum Izraela, między mężczyzn i kobiety: dla każdego po jednym bochenku chleba, po kawałku mięsa i placku z rodzynkami. Potem wszyscy ludzie udali się do swych domów.
Wrócił Dawid, aby wnieść błogosławieństwo do swego domu.

(2 Sm 6, 1-20)


NOWY TESTAMENT

W tym czasie Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w pokoleniu Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę. Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. Wydała ona okrzyk i powiedziała: «Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto, skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie. Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana».

(Łk 1, 39-45)


ROZWAŻANIE

Arka Przymierza

Według opisu z Księgi Wyjścia, Arka Przymierza była prostą skrzynią wykonaną z drzewa akacjowego, specjalnie ozdobioną, do której złożono tablice z Przykazaniami Bożymi. Następnie z wielkim szacunkiem niesiono ją do Ziemi Obiecanej, bo zawierała w swoim wnętrzu największą świętość Izraela.
Właśnie ten obraz Arki Przymierza został przez analogię odniesiony do Matki Najświętszej, czego przykład mam właśnie w Godzinkach o Niepokalanym Poczęciu NMP oraz w tekście Litanii loretańskiej do NMP. Oto sam Bóg złożył pod sercem własnego Syna, którego nosiła. Ona przyjęła do swego serca Słowo Boga. Ona pozwoliła, by Słowo Boga zamieszkało w Jej sercu. Ona będzie nosił w swym sercu Słowo Boga. Dlatego też możemy Matkę Najświętszą nazywać „nową Arką Przymierza”.
W tekstach biblijnych widzimy też piękne powiązanie dwóch wydarzeń, jednego ze Starego Testamentu, a drugiego z Nowego Testamentu. W Drugiej Księdze Samuela jest zamieszczony piękny opis sprowadzenia Arki Przymierza przez króla Dawida. Król pytał wtedy „Jakże przyjdzie do mnie Arka Pańska?” (2 Sm 6, 9). Po wiekach niemal to samo pytanie, z tym samym zaskoczeniem i wzruszeniem postawi Elżbieta w momencie nawiedzenia Matki Najświętszej: „A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie?” (Łk 1, 43).
Sprowadzenie Arki Przymierza przez króla Dawida zrodziło w uczestnikach wydarzenia wielką radość i zadowolenie. Czy nie podobnie stało się w sercu i domu Elżbiety i Zachariasza. Czytamy przecież, że Maryja wniosła wielką radość w dom Elżbiety, do tego stopnia, że poruszyło się z radości dzieciątku w jej łonie (por. Łk 1, 44).
Od samego początku Arka Przymierza stała się wymownym znakiem Bożej obecności pośród swego ludu. Przypominała Narodowi Wybranemu o przymierzu jakie zawarł z Bogiem na Synaju. Teraz, w dobie Kościoła, to właśnie Matka Najświętsza jest znakiem Bożej obecności pośród ludu Nowego Przymierza.
Rozważając ten wymowny tytuł Matki Najświętszej - „Arka Przmnierza” - warto sobie uświadomić, że także i my w momencie przyjęcia Słowa Bożego do swego serca, stajemy się „Arką Przymierza”. Nosimy w sobie Słowo Boga, które ma zostać wydane światu przez świadectwo naszego życia.

W momencie osobiste medytacji tekstów biblijnych, znów warto siebie postawić kilka prostych pytań, które pomogą nam lepiej zrozumieć przesłanie Słowa Bożego wobec naszego życia:
- czy odczuwamy radość w spotkaniu z Bożym Słowem?
- czy potrafimy jak Maryja ogarnąć dar Bożego Słowa naszą miłością?
- czy czujemy się brzemienni w Słowo do czasu kiedy możemy wydać dobre świadectwo, będące owocem naszego trwania w Słowie Bożym?


KOMENTARZ

OJCOWIE KOŚCIOŁA

„Zaprawdę, Szlachetna Dziewico, jesteś wielka ponad wszelką wielkość! Cóż można porównać z twą wielkością, Przybytku Boga? Do jakiego spośród wszystkich stworzeń porównam Cię, Pani? Tyś większa od wszystkich, Arko Nowego Przymierza! Zamiast złotem jesteś zewsząd otoczona czystością! W Tobie znajduje się złote naczynie zawierające prawdziwą mannę – Ciało, w którym jest boskość!”
Św. Atanazy († 373)
Homilia przeciw Ariuszowi


„Prorok Dawid tańczył przed Arką, a czymże jest Arka, jak nie Błogosławioną Maryją? Jeżeli bowiem Arka odzwierciedla tablice Prawa, Maryja nosiła samego Dziedzica Prawa!”
św. Ambroży († 397)


„Oto przygotowana przez Stwórcę nowa Arka, przewyższająca o wiele Arkę Noego, a nawet Mojżesza: Ta druga przechowywała tablice Prawa, ta ma przyjąć samego Boga”
Jan z Eubei († 744)


„Ciebie wyobraża Arka, w której było zachowane ziarno drugiego stworzenia. Tyś bowiem zrodziła Zbawiciela świata, Chrystusa, który zatopił grzech i fale jego uspokoił.”
św. Jan Damasceński († 749)
Homilia o Wniebowzięciu Najświętszej Maryi Panny

(Portal Fronda.pl)


MODLITWA

Witaj Królowo, Matko Miłosierdzia, życie słodyczy nasza i nadziejo nasza, witaj! Do Ciebie wołamy wygnańcy, synowie Ewy; do Ciebie wzdychamy jęcząc i płacząc na tym łez padole. Przeto, Orędowniczko nasza, one miłosierne oczy Twoje na nas zwróć, a Jezusa, błogosławiony owoc żywota Twojego, po tym wygnaniu nam okaż. O łaskawa, o litościwa, o słodka Panno Maryjo!

ks. Franciszek Koenig

Przeczytaj inne rozważania