Dawid poucza Salomona

2021-03-05

I rzekł Dawid do swego syna, Salomona: Bądź mocny i dzielny, a wykonaj to! Nie bój się i nie przerażaj, bo Pan Bóg, mój Bóg, będzie z tobą, a nie opuści cię ani nie zostawi, aż będą wykonane wszelkie prace dla obsługi domu Pańskiego. A oto zmiany kapłanów i lewitów do wszelkiej służby domu Bożego, którzy będą z tobą w każdej pracy; każdy ochotny i zdolny do różnej posługi, książęta też i cały lud będą całkowicie na twoje rozkazy.

Po nieudanym i tragicznym okresie rządów Saula władzę obejmuje dynastia Dawida, króla według serca Bożego. Król ten, podobnie jak i jego syn Salomon, przedstawiony będzie jako idealny władca. Widać to szczególnie w dziele Kronikarza, który wszystkich późniejszych monarchów jerozolimskich porównuje z założycielem dynastii. Powodem tak wysokiej oceny Dawida jest jego zamiar zbudowania świątyni Jahwe w Jerozolimie. Wprawdzie sam Dawid nie zdołał swego zamysłu doprowadzić do końca, ale zadanie to pozostawił swemu umiłowanemu synowi.

Mamy przed sobą krótki, ale bardzo wymowny, opis przekazania władzy Salomonowi. Jest to zakończenie dłuższej mowy, w które Dawid przedstawia ludowi swego syna jako przyszłego budowniczego świątyni. Sam nie mógł on zrealizować tego planu, gdyż był zajęty umacnianiem militarnej potęgi państwa. Bóg dał mu jednak licznych synów, spośród których wybrał Salomona jako dziedzica tronu. Jemu to Dawid przekazuje teraz plany świątyni i zachętę do realizacji rozpoczętego dzieła.

Końcowe wersety rozdziału zawierają słownictwo spotykane często w dziele Deuteronomisty (np. Pwt 31,6n; Joz 10,25). Przestroga „Nie bój się i nie przerażaj” była obecna już w pierwszej mowie Dawida do Salomona (22,13) „Bóg jest z tobą” to formuła, która zwykle wyraża nadprzyrodzoną opiekę nad jednostką czy nad całym ludem. Wykonanie zadanie będzie trudne; sam Bóg jednak będzie wspierał młodego króla w tym ambitnym dziele.