Zbawienie mesjańskie

2021-04-22

W zbiorze dwunastu proroków „mniejszych” znajduje się obszerna Księga Zachariasza. Prorok wymieniony w tytule działał w Jerozolimie w tym sam czasie co Aggeusz, czyli tuż po powrocie wygnańców z Babilonii (lata 520-518). Fragment, który dziś rozważamy, znajduje się w końcowej części utworu, do którego dołączono później anonimową antologię różnych wyroczni. Ósmy rozdział księgi to zapowiedź zbawienia mesjańskiego.

W poprzednim rozdziale prorok mówił o grzechach Izraela i o karze, jaką Bóg zesłał na swój lud. Tutaj skupia się na błogosławieństwie Bożym, udzielonym temu samemu ludowi. Jerozolima znów stanie się miastem wiernym, a góra świątyni – miejscem zamieszkania Boga. Wbrew rozpaczy, jaką budzi widok spustoszenia, Zachariasz zapowiada, że wymarłe miasto znowu będzie tętniło życiem.

Błogosławieństwo koncentruje się teraz na świątyni. Jej odbudowa przyspiesza nastanie nowych czasów. Wprawdzie pierwszy okres odbudowy był ciężki dla repatriantów, teraz jednak Bóg daje Izraelowi czas pokoju i urodzaju. Przemiana losu z przekleństwa na błogosławieństwo to zapowiedź bliskiego zbawienia. „Nie lękajcie się!” – to klamra spinająca centralną część wyroczni. Zamiast paraliżującego lęku konieczna jest odważna współpraca w przywracaniu prawa i sprawiedliwości.

Przygnębiają nas zatrważające wieści o planach depopulacji, o przymusowych szczepieniach, które mają odebrać nam wolność.

• Jak reaguję na takie wiadomości?
  
• Czy pozwalam, by ogarnęła mnie panika?
  
• Czy raczej mocniejsza staje się codzienna prośba Modlitwy Pańskiej: „Przyjdź królestwo Twoje”?