Pasterze i aniołowie

2021-06-10

W tej samej okolicy przebywali w polu pasterze i trzymali straż nocną nad swoją trzodą. Naraz stanął przy nich anioł Pański i chwała Pańska zewsząd ich oświeciła, tak że bardzo się przestraszyli.

Lecz anioł rzekł do nich: «Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu: dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan. A to będzie znakiem dla was: Znajdziecie Niemowlę, owinięte w pieluszki i leżące w żłobie». I nagle przyłączyło się do anioła mnóstwo zastępów niebieskich, które wielbiły Boga słowami: «Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój ludziom Jego upodobania».

Wracamy do relacji św. Łukasza, na której oparte są radosne tajemnice Różańca. Narodzeniu Jezusa towarzyszą zjawiska nadprzyrodzone, podobne do tych, które ukazał Łukasz przy zwiastowaniach. Teraz jednak, obok anioła zwiastuna, uczestniczą w tym zbawczym wydarzeniu całe „zastępy niebieskie”. Orędzie przekazane pasterzom nadaje temu faktowi wymiary kosmiczne. Wszyscy są poruszeni tą radosną nowiną: aniołowie, pasterze a także słuchacze ich orędzia.

W opowiadaniu można zauważyć ten sam schemat, co w poprzednich zwiastowaniach: przedstawienie osób, zjawienie się anioła i przestrach pasterzy (stąd formuła „nie bójcie się”); następnie orędzie anioła o Jezusie i o Jego misji (Zbawiciel, Mesjasz, Pan); wreszcie „znak” (Niemowlę w żłobie) i jego rozpoznanie. Objawienie ma miejsce nocą, jak wszystkie wielkie wydarzenia zbawcze. Pasterze to ludzie prości, pogardzani jako „nieczyści”. Im to najpierw, a przez nich światu, Bóg ogłasza radosną nowinę.

Przyczyną przestrachu jest „chwała Pańska”, znak obecności Boga. W Starym Przymierzu Bóg objawiał się w obłoku lub słupie ognia. „Anioł Pański” oznacza w Biblii samego Boga, który objawia się widzialnie ludziom. Św. Łukasz korzysta z tego słownictwa, aby podkreślić prawdę, że tajemnicy Chrystusa nie da się przeniknąć rozumem, lecz jedynie światłem wiary. Pasterze, przemienieni łaską wiary, staną się prekursorami pasterzy Kościoła, którzy ludzki strach zamienili na bojaźń Bożą.