Niedziela Wielkanocna - 19.04.2014 r.

2014-04-17

CZYTAJ!

J 20,1-9

Pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień odsunięty od grobu. Pobiegła więc i przybyła do Szymona Piotra i do drugiego ucznia, którego Jezus kochał, i rzekła do nich: Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono. Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli oni obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka. Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą na jednym miejscu. Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył. Dotąd bowiem nie rozumieli jeszcze Pisma, /które mówi/, że On ma powstać z martwych.

Patrząc na wiek apostołów Piotra i Jana można stwierdzić, że do grobu biegną dwa pokolenia uczniów.

Łatwo wyobrazić sobie tę scenę: biegnących obok siebie starszego, bardziej przysadzistego Piotra i młodego, smukłego Jana. Obaj pragną czym prędzej dotrzeć do grobu, aby przekonać się na własne oczy co się stało z ciałem Jezusa.

O starszym pokoleniu możemy powiedzieć, że jest bardziej doświadczone, a równocześnie wolniejsze i z konieczności porusza się „dostojniej”. Młodsze, nieprzerwanie biegnie szybko przed siebie, pragnąc natychmiast zdobyć pożądaną informację.

To powszechne doświadczenie: młodzi chcą wyprzedzać starszych, chcą być pierwsi, ciągle na bieżąco i ciągle na czele.

Gdy jednak Jan przybywa do grobu, czeka na Piotra. Daje pierwszeństwo doświadczeniu i autorytetowi. Piotr nie powstrzymywał Jana przed biegiem. Nie łajał go za zalety i cechy przynależne młodości.

To harmonijne współdziałanie pokoleń powinno być dla nas – Kościoła XXI wieku – wzorem. Młodzież musi mieć czas i przestrzeń na poszukiwanie i parcie do przodu. Doświadczenie winno nieść mądrość i wprowadzać młodych w trudne sytuacje, które należy rozwiązać.

Jan wszedł w tajemnicę grobu za Piotrem. Ujrzał i uwierzył.

Jeśli starsze pokolenie będzie wprowadzać młodych w doświadczenie pustego grobu, zmartwychwstania, modlitwy, spotkania z Jezusem, przestrzeni znaków i symboli, jaką jest liturgia, otwierać się będą w sercach młodych oczy wiary.

Zmartwychwstały Jezu, Ty, który połączyłeś czas z przestrzenią, doczesność z wiecznością, młodość ze starością, spraw, abyśmy nabyli umiejętność porozumienia między pokoleniami. Budowania jedności z wykorzystaniem cech i zalet pokoleń, które reprezentujemy. Ucz młodszych cierpliwości, a starszych otwartości. Nie pozwól, aby zgasł optymizm młodości i nie było marnowane doświadczenie ludzi w podeszłym wieku. Pozwól nam wchodzić razem w doświadczenie zmartwychwstania.

Przy świątecznym stole podziel się wiarą korzystając z doświadczenia różnych pokoleń. Zacznij rozmowę i podtrzymuj ją, by każdy mógł skorzystać z bogactwa, które noszą w sobie osoby w twojej rodzinie.