Boże Narodzenie - 24.12.2014

2014-12-23

CZYTAJ!

J 1, 1-18

Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. Ono było na początku u Boga. Wszystko przez Nie się stało, a bez Niego nic się nie stało, co się stało. W Nim było życie, a życie było światłością ludzi, a światłość w ciemności świeci i ciemność jej nie ogarnęła. Pojawił się człowiek posłany przez Boga Jan mu było na imię. Przyszedł on na świadectwo, aby zaświadczyć o Światłości, by wszyscy uwierzyli przez niego. Nie był on światłością, lecz /posłanym/, aby zaświadczyć o Światłości. Była Światłość prawdziwa, która oświeca każdego człowieka, gdy na świat przychodzi. Na świecie było /Słowo/, a świat stał się przez Nie, lecz świat Go nie poznał. Przyszło do swojej własności, a swoi Go nie przyjęli. Wszystkim tym jednak, którzy Je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą w imię Jego którzy ani z krwi, ani z żądzy ciała, ani z woli męża, ale z Boga się narodzili. A Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas. I oglądaliśmy Jego chwałę, chwałę, jaką Jednorodzony otrzymuje od Ojca, pełen łaski i prawdy. Jan daje o Nim świadectwo i głośno woła w słowach: Ten był, o którym powiedziałem: Ten, który po mnie idzie, przewyższył mnie godnością, gdyż był wcześniej ode mnie. Z Jego pełności wszyscyśmy otrzymali - łaskę po łasce. Podczas gdy Prawo zostało nadane przez Mojżesza, łaska i prawda przyszły przez Jezusa Chrystusa. Boga nikt nigdy nie widział, Ten Jednorodzony Bóg, który jest w łonie Ojca, /o Nim/ pouczył.

Są słowa, które niosą życie. Znamy je: kocham, nie martw się, rodzice, dobrze, że jesteś, przepraszam. To Słowo, o którym mówi Jan Ewangelista, zawiera je wszystkie i przewyższa intensywnością.

Są słowa, które niosą światło. Używamy ich na co dzień: sens, cel, moc, zobacz, przekonaj się, świadectwo. Słowo odwieczne z Janowej Ewangelii zawiera nie tylko blask; ono całe jest światłem.

Można pozostać na poziomie bardzo wzniosłych i ciepłych, ale ludzkich tylko słów. Jednak wtedy grozi nam przegrana w konfrontacji z ciemnością. Jeżeli postawimy na Słowo odwieczne i przyjmiemy je, ciemność nigdy nie będzie w stanie nas ogarnąć czy pochłonąć. To dzięki temu Słowu, które zagościło w naszym wnętrzu, możemy zniechęconym nieść nadzieję, strapionym pociechę, chorym i zranionym uzdrowienie, a upadającym przebaczenie.

Świąt Narodzenia Pańskiego nie można sprowadzić do wymiaru niemowlaka, choinek i pastorałek. Ich przeżywanie prowadzi nieuchronnie do konfrontacji mocy Bożej z mocami ciemności. Nie można światła pogodzić z ciemnością, dobra ze złem, świętości z nieprawością.

Zło jest inteligentne, więc chce nas zmiękczyć, udając, że nie potrzebna jest żadna konfrontacja. Podstępne działanie przeciwnika na przedpole walki w naszym sercu wysyła szarość, obojętność i wykluczenie. Przewrotnie namawia wielu z nas do drobnych ustępstw, podsuwa „świąteczną atmosferę” i nakłania do pomijania poważniejszego spojrzenia na swoje życie. Jezus przestaje być Zbawicielem, a staje się bobaskiem. Wcielenie przestaje być duchową walką, więc komentowane jest lukrowatymi przyśpiewkami. Bóg, który przychodzi do swojej własności i chce być przyjęty, przysłonięty zostaje komercją i zabieganiem. Przyjście na świat Jezusa staje się wydarzeniem groteskowym.

Słowo, które jest życiem, światłem i mocą, przychodzi do nas i warto zrobić wszystko, by Go nie przegapić.

Panie, który rozdarłeś niebiosa, zedrzyj zasłony z naszych oczu.

Panie, który przywracasz wzrok ślepym, daj światłe oczy wiary naszemu sercu.

Panie, przed którym ustępuje wszelka nieprawość, wyposaż naszą duszę w moc zwyciężania.

Pragnę przyjąć Ciebie, który jesteś odwiecznym Słowem Ojca, wypowiedzianym do mnie dzisiaj, czyli w momencie najbardziej stosownym.

W czasie Świąt użyj względem swoich bliskich 3 słów niosących życie i 3 słów niosących światło. Ale wcześniej poproś Jezusa, by były to zdania, które są pełne Jego mocy.