Rodzina z różańcem w ręku [2014]
2014-10-10
Rodzina z różańcem w ręku. Rozważania różańcowe, Wydawnictwo i Drukarnia Świętego Krzyża, Opole 2014, s. 129.
Klerycy Wyższego Międzydiecezjalnego Seminarium Duchownego w Opolu, po raz kolejny przygotowali rozważania różańcowe. W związku z trwającym w metropolii górnośląskiej Rokiem Rodziny, tematyka i tytuł nawiązują do rodziny, tytuł brzmi bowiem: Rodzina z różańcem w ręku. Alumni przygotowali rozważania dla rodzin, mężczyzn, kobiet, dzieci, młodzieży, kapłanów, rozeznających powołanie i chorych. Tomik zawiera dodatek dla członków bractwa św. Józefa, zawierający rozważania przygotowane szczególnie dla nich. Ich krótka, a zarazem bogata treść sprawia, że świetnie nadają się do wykorzystania w życiu parafialnym. Polecamy i zachęcamy do wspólnego odmawiania Różańca i korzystania z proponowanych tekstów.
Ze wstępu
Jak paciorki różańca przesuwają się chwile, nasze smutki, radości i blaski.
A Ty Bogu je zanieś, połączone w różaniec, Święta Panno Maryjo pełna łaski.
Tymi słowami w wielu parafiach rozpoczynają się nabożeństwa różańcowe. Słowa jakże proste, lecz oddające zarazem wyjątkowy walor modlitwy różańcowej. Wszystko to, co nas cieszy lub smuci, napełnia nadzieją lub niepokojem; to, za co dziękujemy i o co prosimy, możemy powierzyć dobremu Bogu przez ręce Maryi. Święty Jan Paweł II zaledwie w dwa tygodnie po swoim wyborze powiedział następujące słowa, które przypomniał także w Liście Apostolskim o Różańcu Najświętszej Maryi Panny: w te same dziesiątki różańca serce nasze może wprowadzić wszystkie sprawy, które składają się na życie człowieka, rodziny, narodu, Kościoła, ludzkości. Sprawy osobiste, sprawy naszych bliźnich, zwłaszcza tych, którzy nam są najbliżsi, tych, o których najbardziej się troszczymy. (List Apostolski Rosarium Virginis Mariae, nr 2). Drugi święty, którego kanonizację w tym roku przeżywaliśmy, święty Jan XXIII napisał: „O, jak zawsze piękny jest różaniec w rękach niewinnego dziecka, i człowieka chorego, dziewicy Bogu poświęconej […] mężczyzny i niewiasty, ojca i matki […] w skromnych rodzinach katolickich o starej tradycji domowej”. (fragmenty z Listu Apostolskiego Il Religioso Convegno).
Chcąc zachęcić do odmawiania modlitwy różańcowej i pomóc w rozmyślaniu nad jego tajemnicami, po raz kolejny przygotowaliśmy kleryckie rozważania różańcowe. Mamy nadzieje, że nasze myśli będą przydatne i staną się przyczynkiem do dalszej indywidualnej lub wspólnotowej refleksji. Nie brakuje kompletów skierowanych dla wszystkich wiernych, jak również do poszczególnych grup stanowych: rodzin, kobiet, mężczyzn, narzeczonych, dzieci, młodzieży oraz chorych i cierpiących.
Niezależnie od tego, do jakiej grupy stanowej należy, zawsze pozostajemy w relacji do rodziny (por. św. Jan Paweł II, List do Rodzin, nr 2). Z przytoczonych wyżej wypowiedzi świętych papieży możemy odczytać ich pragnienie, aby modlić się w gronie rodziny, polecając Bogu przez ręce Maryi sprawy rodziny. Chciejmy zatem modlić się rodzinnie, w zaciszu naszego domu lub we wspólnocie parafialnej. Polecając naszą rodzinę, rodziny naszej parafii, diecezji, a także w Polsce i za granicą. Jest to niezwykle ważne, bo modlitwa służy ugruntowaniu duchowej spoistości rodziny, przyczyniając się do tego, że rodzina staje się silna Bogiem (tamże, nr 4).
Staje przed nami zatem rodzina z różańcem w ręku. O takie rodziny, my klerycy, obiecujemy modlić się, jednocześnie prosząc o modlitwę za nas, byśmy w przyszłości jako duszpasterze, prowadzili rodziny do Boga, z różańcem w ręku.
Paweł Chyla
